Δευτέρα 25 Φεβρουαρίου 2013

Β' Κυριακή Προεδρικών Εκλογών

Τα αποτελέσματα βγήκαν. Νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας ο Νίκος Αναστασιάδης.


1. Το 57,5% αποτελεί ισχυρότατη λαϊκή εντολή προς το νέο Πρόεδρο. Σαφής η θέληση για αλλαγή και ξεκάθαρη αναγνώριση της υπεύθυνης και ρεαλιστικής στάσης του Νίκου Αναστασιάδη.


2. Ο Λιλλήκας απέτυχε να κεφαλαιοποιήσει (λευκό/άκυρο) το ποσοστό που θα ήθελε, καθώς ούτε το 1/4 από τους ψηφοφόρους του στον πρώτο γύρο επέλεξε να μην ψηφίσει κάποιον από τους δύο υποψηφίους. Αυτό το γεγονός αφαιρεί ένα μεγάλο μέρος από τη δυναμική (με ή χωρίς εισαγωγικά) την οποία φάνηκε να αποκτά μετά το 25% που πήρε στον πρώτο γύρο με αποτέλεσμα να φαντάζει πιο δύσκολο το εγχείρημα για νέο πολιτικό κόμμα/κίνημα. Μεγάλο στοίχημα οι ευρωεκλογές του χρόνου για το κίνημα (αν και εφόσον προκύψει).

3. Στα πλην οι δηλώσεις του Άντρου Κυπριανού και οι απαντήσεις του σε ερωτήσεις δημοσιογράφων που παρά τη δήλωση ότι το ΑΚΕΛ θα στηρίξει πολιτικές ωφέλιμες για τον τόπο, εντούτοις δεν με έπεισε καθόλου. Αντίθετα, μου έδωσε την εντύπωση (όπως το ανέμενα άλλωστε) ότι θα βρίσκεται στην αντίπερα όχθη χωρίζοντας μεταξύ "ημών" και των "άλλων". Με λίγα λόγια, τώρα αναλαμβάνουν οι άλλοι, ας βγάλουν αυτοί το φίδι απ' την τρύπα. Στην ίδια λογική και η ξεκάθαρη άρνηση να συμμετέχει με οποιοδήποτε τρόπο (π.χ. υπουργείο) στη νέα κυβέρνηση εάν και εφόσον προταθεί στο ΑΚΕΛ. Η αναφορά σε χαώδεις διαφορές με τον Νίκο Αναστασιάδη και το ΔΗΣΥ, τονίζοντας για μιαν ακόμα φορά εκείνα που χωρίζουν αντί εκείνα που ενώνουν, θεωρώ ότι έδωσε το στίγμα της στάσης του ΑΚΕΛ στα χρόνια που θα ακολουθήσουν. Δυστυχώς.

4. Επίσης στα πλην η έντονη εριστικότητα του Πάμπου Παπαγεωργίου, βουλευτή του ΑΚΕΛ, στο πάνελ όπου βρισκόταν με τον Πρόδρομο Προδρόμου ήταν εκνευριστική και αξιολύπητη. Ο τελευταίος είχε πει ότι τέλος να μιλούμε "ακελικά", ήρθε η ώρα να μιλήσουμε "ελληνικά, κυπριακά", εννοώντας ότι αυτή τη στιγμή προέχει το εθνικό συμφέρον και μόνο και ότι η απερχόμενη κυβέρνηση είχε το κομματικό συμφέρον πιο ψηλά στην ατζέντα. Ο Παπαγεωργίου λοιπόν, ακούγοντας τη λέξη "ελληνικά", αυτομάτως διέγραψε τη λέξη "κυπριακά" που ακολούθησε, ενώ διέγραψε με την ίδια ευκολία όλα το υπόλοιπο πλαίσιο συμφραζομένων που θα του έδινε το νόημα που ήθελε να δώσει ο Προδρόμου. Σαν ταύρος που βλέπει κόκκινο πανί λοιπόν, επιτέθηκε στη λέξη "ελληνικά"! Αν είναι δυνατόν..! Η στάση αυτή θυμίζει λίγο Δον Κιχώτη που έβλεπε τους ανεμόμυλους για γίγαντες εχθρούς! 


5. Στα συν, οι δηλώσεις Κασουλίδη, αλλά και Χατζηγεωργίου στο στούντιο ενός καναλιού (δεν θυμάμαι ποιου), που εμπεριείχαν (για όσο τους άκουσα) τα στοιχεία που πρέπει να χαρακτηρίζουν την επόμενη μέρα: Σοβαρότητα, νηφαλιότητα, εργατικότητα, συνεργασία, συλλογικότητα, ενότητα μπροστά στις δυσκολίες, ενότητα μπροστά στον κίνδυνο της καταστροφής, ενότητα μπροστά στις προκλήσεις της επόμενης μέρας. Στον ίδιο τόνο και οι δηλώσεις του Τάσου Μητσόπουλου, αλλά και του Αβέρωφ Νεοφύτου, που απέπνεαν τα σωστά μηνύματα προς όλους. 

6. Η ομιλία του Νίκου Αναστασιάδη στο "Ελευθερία" ήταν πραγματικά εντυπωσιακή! Αυτό πάει να πει να είσαι ΗΓΕΤΗΣ! Οι πραγματικοί ηγέτες πρέπει να καθοδηγούν και όχι να καθοδηγούνται από αυτό που θα ήθελαν να ακούσουν οι ψηφοφόροι τους! Δηλώνω εντυπωσιασμένος θετικά από τις αναφορές Νίκου Αναστασιάδη στο σεβασμό των ανθυποψηφίων του, στην Ευρώπη και στην επόμενη μέρα γενικά. Αυτό όμως που δεν περίμενα να ακούσω ήταν τις αναφορές του στους Τουρκοκύπριους και γενικότερα την έντονη και παθιασμένη αναφορά του στο Κυπριακό! Ένδειξη ισχυρής θέλησης για μια νέα στρατηγική που να οδηγήσει σε λύση! Ας ελπίσουμε αυτή η πρώτη του ομιλία ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας να είναι η αρχή για καλύτερες μέρες για την Κύπρο μας. 

Εν κατακλείδι μπορεί να συνοψισθούν όλες οι σκέψεις και τα συναισθήματα της ψεσινής βραδιάς σε μια λέξη: ΕΛΠΙΔΑ. 

Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλους μας στο δύσκολο έργο που αναλαμβάνουμε: Να βγάλουμε τη χώρα μας από το βούρκο και να την οδηγήσουμε σε καλύτερες μέρες. Χρησιμοποιώ πρώτο πληθυντικό πρόσωπο με πλήρη επίγνωση: Ο καθένας από μας έχει προσωπική ευθύνη να σώσει τον τόπο του! 

"Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω".
Καζαντζάκης

Σάββατο 23 Φεβρουαρίου 2013

Προεδρικές Εκλογές 2013: Υπάρχει επιλογή!

Δεν είναι ότι με την εκλογή Προέδρου, θα αλλάξουν τα πράγματα από τη μια μέρα στην άλλη. Δεν είναι ότι θα βρουν αυτομάτως δουλειά οι 50 τόσες χιλιάδες άνεργοι. Δεν είναι ότι θα γλιτώσουμε την χρεωκοπία χωρίς μνημόνιο. Δεν είναι ότι θα λύσουμε το Κυπριακό ξαφνικά. Ας είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και με τις προσδοκίες μας.

Έχουμε μπροστά μας δύο υποψηφίους και η Κύπρος θα ακολουθήσει διαφορετικό δρόμο αναλόγως του αυριανού εκλογικού αποτελέσματος. Τα κριτήρια για να προβλέψουμε και να αξιολογήσουμε αυτό τον δρόμο του Μαλά ή του Αναστασιάδη πρέπει να περιλαμβάνουν και τα ακόλουθα:

1. Ο Μαλάς μπορεί να παρουσιάζεται ως ανεξάρτητος αλλά θα ανεβεί στην εξουσία στηριζόμενος από το κόμμα που βρίσκεται στα τελευταία 5 χρόνια στην κυβέρνηση. Είναι δεδομένο ότι θα στηριχτεί με τον ίδιο τρόπο στους ίδιους ανθρώπους και θα ακολουθήσει παρόμοιες πολιτικές. Η πολιτική ατολμία, αναποφασιστικότητα, καταστροφική αναβλητικότητα, ανευθυνότητα, αδυναμία ενεργούς συμμετοχής στον ευρωπαϊκό και διεθνή χώρο είναι μεν χαρακτηριστικά του Δημήτρη Χριστόφια, αλλά εξίσου είναι χαρακτηριστικά του πολιτικού χώρου που τον ανέθρεψε, του - προσανατολισμένου μόνο στο κομματικό συμφέρον - ΑΚΕΛ. Άρα οι υποσχέσεις για "νέες" λύσεις και "νέες" προτάσεις ακούγονται γελοίες, αφού ούτε έγινε η οποιαδήποτε στοιχειώδης αυτοκριτική ούτε ο αυτονόητος (αν ήθελε ο Μαλάς και το ΑΚΕΛ να εκλεγεί) διαχωρισμός από την προηγηθείσα πενταετία. 

2. Στον αντίποδα είναι ο Νίκος Αναστασιάδης, του οποίου ο πολιτικός χώρος (ΔΗΣΥ) πρέπει να πιστωθεί για διαφορετική αντίληψη για την κρίση, γρήγορα αντανακλαστικά που φάνηκαν με τις προτάσεις για οικονομικά μέτρα, ενώ είναι ο χώρος που αντιλαμβάνεται τα οικονομικά όπως τα αντιλαμβάνεται η σύγχρονη αντίληψη που βασίζεται σε διαχείριση του καπιταλισμού. Είναι ο χώρος που αντιλαμβάνεται τις οικονομικές πραγματικότητες, το διεθνές περιβάλλον και απέδειξε ότι έχει την τόλμη να προχωρήσει με τολμηρές και δύσκολες αποφάσεις προς τα μπροστά ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους. Μια άλλη αντιπολίτευση όλο αυτό το διάστημα θα μπορούσε να είχε φανεί πολύ πολύ πιο ανεύθυνη με καταστροφικές συνέπειες για τον τόπο, αλλά με μεγάλο πολιτικά οφέλη (από πλευράς ψήφων). Όμως δεν το έκαμε.

3. Στο Προεδρικό μας σύστημα με τις διευρυμένες εξουσίες του Προέδρου της Δημοκρατίας, δυστυχώς ή ευτυχώς οι προσωπικές ικανότητες και χαρακτηριστικά του Προέδρου παίζουν τεράστιο ρόλο, όπως αποδείχτηκε. Δεν έχω κάτι να πω εναντίον του Σταύρου Μαλά, ο οποίος φαίνεται να είναι ένας νεαρός, προσγειωμένος και σοβαρός πολιτικός. Πέρα όμως από αυτά και σε σύγκριση με τον Αναστασιάδη, είναι άπειρος και περιορισμένης πολιτικής εμβέλειας (αυτή τη στιγμή). Ο Αναστασιάδης στον αντίποδα - ανεξαρτήτως του αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος με τις πολιτικές του θέσεις - είναι ένας ηγέτης με ισχυρή προσωπικότητα, ένας άνθρωπος με πολιτική τόλμη που μπορεί να πάρει αποφάσεις χωρίς να υπολογίζει τον παράγοντα του πολιτικού κόστους, είναι σοβαρός, είναι πανέξυπνος και εύστροφος, είναι δημοκράτης, έχει αντίληψη των ευρωπαϊκών δρώμενων, έχει τεράστια εμπειρία και δεν πέφτει στην παγίδα του λαϊκισμού, αφού έχει την τόλμη να λέει τα πράγματα με το όνομά τους.

Αύριο την Κυριακή, υπάρχει επιλογή! Και αυτή η επιλογή μεταξύ των δύο γίνεται εντελώς ξεκάθαρα διότι ειδικά σε αυτή την χρονική συγκυρία η διαφορά τους είναι από τη γη ως τον ουρανό! Συνεπώς, και η διαφορά στο μέλλον της Κύπρου μας θα είναι από τη γη ως τον ουρανό! 

Αύριο την Κυριακή ψηφίζουμε Νίκο Αναστασιάδη! Και ελπίζω η επόμενη μέρα να μας βρει ενωμένους και έτοιμους να αγωνιστούμε να σώσουμε την πατρίδα μας, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα των εκλογών.