tag:blogger.com,1999:blog-89378953029692661632024-03-19T05:56:02.850+02:00Ουδέν κακόν αμιγές καλούΣκέψεις και απόψεις για την πολιτική, την οικονομία, την επικαιρότητα, με ιδιαίτερη αναφορά στο Κυπριακό, και άλλα ποικίλα θέματα. Η ικανοποίηση μιας εσωτερικής μου ανάγκης.Unknownnoreply@blogger.comBlogger26125tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-65936223932483630662018-01-21T12:58:00.001+02:002018-01-21T12:58:50.473+02:00Ένα διαφορετικό σύστημα προεδρικών εκλογών στην Κύπρο<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Ζητούμενο της δημοκρατικής διαδικασίας των εκλογών είναι να εκφραστεί η
λαϊκή βούληση. Να εκφράσει δηλαδή ο λαός την προτίμησή του και έτσι να
καθορίσει ποιος θα είναι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας για τα 5 επόμενα χρόνια.
Πραγματικό ζητούμενο είναι να δοθεί πράγματι η δυνατότητα σε όλο τον λαό να
καταδείξει τι πραγματικά θέλει και ποια πραγματικά είναι η προτίμησή του. Μας
ενδιαφέρει προφανώς η προτίμηση όλων των ψηφοφόρων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Έχω την άποψη ότι ένα διαφορετικό σύστημα προεδρικών εκλογών εξυπηρετεί
ουσιωδώς καλύτερα την ανάγκη που έχω περιγράψει και είναι πολύ πιο δημοκρατικό.
Ουσιαστικά πρόκειται για ένα σύστημα όπου ο ψηφοφόρος εκτός από την επιλογή
ενός μεταξύ των πολλών υποψηφίων, θα έχει την ευκαιρία να αξιολογήσει τους
υποψήφιους και να τους κατατάξει σε σειρά προτίμησης. Φανταστείτε δηλαδή ένα
σύστημα όπου ουσιαστικά οι υποψήφιοι παίρνουν θετική και αρνητική ψήφο. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Είμαι σίγουρος ότι δεν λέω κάτι καινούριο και ότι κάπου στον πλανήτη θα
έχει εφαρμοστεί αυτό το σύστημα σε εκλογική διαδικασία. Διότι σε πάρα πολλούς
άλλους τομείς, το εφαρμόζουμε. Ξέρω ότι πιο εύκολα γίνεται κατανοητό μέσα από
ένα παράδειγμα, οπότε σας παραπέμπω στο σύστημα βαθμολογίας της <span lang="EN-US">Eurovision</span>. Η κάθε χώρα βαθμολογεί τα τραγούδια που ξεχώρισε
και δίνει βαθμούς από 1 μέχρι 8, 10 και 12. Κερδίζει το τραγούδι που
συγκεντρώνει τους περισσότερους βαθμούς (προφανώς). Αν η <span lang="EN-US">Eurovision</span><span lang="EN-US"> </span>γινόταν
όπως οι προεδρικές μας εκλογές, τότε θα κέρδιζε το τραγούδι με τα περισσότερα
12άρια, αφού κάθε χώρα θα ψήφιζε ένα μόνο τραγούδι. Ποιος από τους δύο τρόπους
αναδεικνύει καλύτερα τις πραγματικές προτιμήσεις του κοινού;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Για να το πω πιο απλά: Οραματίζομαι μια εκλογική διαδικασία όπου μεταξύ 5
(για παράδειγμα) υποψηφίων, βάζω 5 σταυρούς σε αυτόν τον υποψήφιο που προτιμώ,
4 στη δεύτερη μου προτίμηση, 3 στον επόμενο, 2 στον επόμενο και 1 στον υποψήφιο
που δεν θέλω να δω στην Προεδρία της Δημοκρατίας με τίποτα. Σε ένα τέτοιο
εκλογικό σύστημα δεν θα εκλεγεί πρόεδρος απαραίτητα αυτός που πήρε τα
περισσότερα 5άρια, αλλά αυτός ο οποίος στο σύνολο του κόσμου βρίσκεται πιο ψηλά
στην προτίμησή του. Για παράδειγμα, εάν ο Α υποψήφιος πάρει 5* από το 40% των
ψηφοφόρων, αλλά από τους υπόλοιπους πάρει 1*, και ο Β υποψήφιος πάρει 5* από
30% των ψηφοφόρων, αλλά πάρει και 4* από όλους τους άλλους ψηφοφόρους, τότε
νικητής των εκλογών θα είναι ο Β υποψήφιος. Ενώ με το ισχύον σύστημα, νικητής
θα ήταν ο Α. Και η πραγματικότητα είναι ότι ο Β υποψήφιος θα έπρεπε να νικήσει,
αφού είναι αληθινά πρώτος στην προτίμηση του κόσμου, στο σύνολό του. Δημοκρατία
σημαίνει όλοι να εκφράσουν την προτίμησή τους και αυτή να ληφθεί υπόψη. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Βεβαίως στο πιο πάνω παράδειγμα περιγράφω μια συγκεκριμένη μορφή αυτής της
ιδέας. Μπορεί όμως να πάρει πολλές διαφορετικές μορφές διαμορφώνοντας ένα
διαφορετικό κάθε φορά εκλογικό σύστημα. Μπορεί για παράδειγμα, ο ψηφοφόρος να
ψηφίζει σε σειρά προτίμησης μόνο 3 υποψηφίους, ανεξάρτητα από το πόσοι είναι
υποψήφιοι. Σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα υπήρχε καθόλου η έννοια της αρνητικής
ψήφου. Επίσης, θα μπορούσε η ψήφιση με αυτό τον τρόπο να ήταν προαιρετική, όπως
υπάρχει η επιλογή στον αριθμό των σταυρών προτίμησης που βάζουμε στις
βουλευτικές. Να μπορεί δηλαδή κάποιος να βάλει απλώς ένα μόνο σταυρό
προτίμησης, όπως έκανε πάντα, ή να βάλει αριθμούς ψηφίζοντας σε σειρά δικής του
προτίμησης. Η ιδέα αυτή σε κάθε περίπτωση εμφανίζει σοβαρά πλεονεκτήματα σε
σχέση με το ισχύον σύστημα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Μια από τις πιθανές συνέπειες που θεωρώ ότι θα είχε ένα τέτοιο σύστημα
είναι ότι θα «υποχρέωνε» τους υποψηφίους να απευθυνθούν σε όλο το εκλογικό σώμα
και όχι μόνο στο στεγανοποιημένο γκρουπ στο οποίο απευθύνονται. Σήμερα κάνουν
μια ανάλυση του εκλογικού σώματος και εντοπίζουν ότι το κοινό το οποίο μπορεί
να τους ψηφίσει έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και πλέον η προεκλογική τους είναι
στοχευμένη όπως μια καλά μελετημένη διαφήμιση. Επιπρόσθετα, ένα τέτοιο εκλογικό
σύστημα μειώνει τον κίνδυνο ανάληψης της εξουσίας από κάποιον επικίνδυνο ή
κάποιον ανίκανο, αφού μπορεί κάποιος να ξεγελάσει λίγους, αλλά δεν μπορεί να
τους ξεγελάσει όλους. Αρκεί ένα κομμάτι της κοινωνίας να αντιληφθεί περί τίνος
πρόκειται, και τότε μπορεί, με την αρνητική του ψήφο (δηλαδή βάζοντας τον
συγκεκριμένο στην τελευταία θέση κατά την ψηφοφορία), να τον εμποδίσει
ουσιαστικά από το να εκλεγεί. Πρόκειται για μια διαδικασία που μπορεί να
παραλληλιστεί εν μέρει και με τη διαδικασία του εξοστρακισμού, που γινόταν στην
αρχαία Αθήνα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Ένα μειονέκτημα που εντοπίζω σκεφτόμενος το πιο πάνω σύστημα στην εφαρμογή
του, είναι το γεγονός ότι είναι πιο περίπλοκο από το ισχύον. Όμως είναι
περίπλοκο γιατί είναι διαφορετικό. Κάθε εκλογικό σύστημα είναι περίπλοκο, μέχρι
να επεξηγηθεί στον κόσμο και να υπάρξει η κατάλληλη επιμόρφωση. Όπως τα
καταφέρνουμε να ψηφίζουμε ταυτόχρονα δήμαρχο, δημοτικούς συμβούλους και
σχολικούς εφόρους με 3 διαφορετικά ψηφοδέλτια, έτσι θα τα καταφέρναμε και με
ένα τέτοιο σύστημα.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Εν κατακλείδι, ένα τέτοιο εκλογικό σύστημα θεωρώ ότι οδηγεί σε πολύ πιο
αντιπροσωπευτική και ολοκληρωμένη έκφραση της λαϊκής βούλησης και με αυτό τον
τρόπο αποτελεί ένα καταφανώς δημοκρατικότερο σύστημα. Επιπρόσθετα, δημιουργεί
θετικά κίνητρα προς τους εκάστοτε υποψηφίους, αφού είναι αναγκασμένοι να
απευθυνθούν προς ολόκληρο το εκλογικό σώμα, γεγονός που – θεωρητικά τουλάχιστον
– θα μπορούσε να ανεβάσει σημαντικά το επίπεδο της προεκλογικής. Αλλά δεν έχω
αυταπάτες: Υποψιάζομαι ότι ένα τέτοιο σύστημα δεν θα απολάμβανε εύκολα της
στήριξης των πολιτικών μας κομμάτων, αφού θα απειλούσε τη στεγανοποίηση των
κομματικών τους δεξαμενών και θα άφηνε ανεξέλεγκτους τους ψηφοφόρους «έξω από
το μαντρί» να δείχνουν κάποια προτίμηση και σε άλλους υποψηφίους, δίνοντας και
αλλού την ψήφο τους. Θα μπορούσε ίσως με αυτό τον τρόπο σε βάθος χρόνου να
καταργήσει τις ανυπέρβλητες σήμερα κομματικές ταυτότητες, αναβαθμίζοντας ταυτόχρονα
την ανάγκη να ενημερωνόμαστε, να σκεφτόμαστε, να κρίνουμε και να αξιολογούμε.
Και ποιο κόμμα θα το ήθελε αυτό;</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<o:p></o:p></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-49940059421216790022017-01-30T10:21:00.001+02:002018-01-21T13:01:10.603+02:00Σταθμισμένη ψήφος: Μια εξαιρετική ιδέα<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Στην τρέχουσα διαδικασία των συνομιλιών, δεν γνωρίζω ακριβώς πού βρίσκεται
το ζήτημα της εκτελεστικής εξουσίας. Μπορούμε όμως να πούμε με βεβαιότητα ότι η
εκτελεστική εξουσία θα ασκείται με συμμετοχή και των Ελληνοκυπρίων αλλά και των
Τουρκοκυπρίων. Δεν είμαι σίγουρος ποιες συγκεκριμένες αρμοδιότητες θα ασκούνται
από την κεφαλή της εκτελεστικής εξουσίας του Ομοσπονδιακού κράτους. Ανεξαρτήτως
αυτού όμως, διάφορα σενάρια είναι πιθανά (η παράθεση είναι ενδεικτική):
Πρόεδρος Ε/Κ με Τ/Κ Αντιπρόεδρο, εκ περιτροπής Προεδρία Ε/Κ και Τ/Κ, προεδρικό
συμβούλιο με συμμετοχή Ε/Κ και Τ/Κ. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Όπως αντιλαμβάνεται κάποιος, σε κάθε μια από τις ανωτέρω αναφερόμενες
λύσεις, δημιουργούνται διάφορα ζητήματα: η ανάγκη αποτελεσματικής συμμετοχής
και των δύο κοινοτήτων στην άσκηση της εκτελεστικής εξουσίας, μπορεί υπό
προϋποθέσεις να αποτελέσει εμπόδιο στη λειτουργικότητα, δηλαδή τη δυνατότητα
λήψης απόφασης χωρίς υπερβολικά περίπλοκες διαδικασίες, χωρίς πολλαπλά
δυσεπίλυτα αδιέξοδα και σε εύλογο χρόνο. Επίσης, έλλειψη αποτελεσματικής
συμμετοχής στη λήψη αποφάσεων θα μπορούσε να αποβεί καθοριστική για τη
βιωσιμότητα (ακόμα και αν περνούσε από τα δημοψηφίσματα). <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Υπάρχει μια εξαιρετική ιδέα, η οποία δεν γνωρίζω από ποιον συγκεκριμένα
προτάθηκε στα πλαίσια των συνομιλιών του Κυπριακού που φέρει το όνομα
«σταθμισμένη ψήφος». Τι σημαίνει όμως σταθμισμένη ψήφος;<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Στα σενάρια που ανέφερα πιο πάνω, η επικρατούσα σκέψη είναι να εκλέγει η
κάθε κοινότητα τον εκπρόσωπό της με καθολική ψηφοφορία όλων των μελών της
κοινότητας. Δηλαδή οι Ε/Κ να ψηφίζουν όλοι και να εκλέγουν τους εκπροσώπους
τους στο Προεδρικό Συμβούλιο ή τον Πρόεδρο (εκ περιτροπής ή όχι) και αντίστοιχα
να εκλέγουν οι Τ/Κ τον δικό τους εκπρόσωπο. Η ιδέα της σταθμισμένης ψήφου
έρχεται να το αλλάξει αυτό: Γιατί να μην συμμετέχουμε κι εμείς οι Ε/Κ στην
εκλογή του Τ/Κ εκπροσώπου; Αντίστοιχα, γιατί να μην συμμετέχουν και οι Τ/Κ στην
εκλογή του Ε/Κ εκπροσώπου; <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Είναι προφανές ότι εάν οι εκπρόσωποι και των δύο κοινοτήτων εκλέγονται με
καθολική ψηφοφορία όλων των πολιτών της Κύπρου, τότε στην πράξη η πλειοψηφία
(Ε/Κ) θα εκλέγει τους εκπρόσωπους και των δύο κοινοτήτων. Διότι αν για
παράδειγμα όλοι οι Τ/Κ ψηφίσουν τον Α για εκπρόσωπό τους, αλλά οι Ε/Κ ψηφίσουν
τον Β, τότε θα εκλέγεται ο Β. Οπότε καθολική ψηφοφορία δεν μπορεί να υπάρξει
διότι ουσιαστικά θα εξαφανιζόταν η φωνή των Τ/Κ. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Η σταθμισμένη ψήφος έρχεται να το διορθώσει αυτό με τον εξής τρόπο: Κάθε
κοινότητα να συμμετέχει στην εκλογή του εκπροσώπου της άλλης κοινότητας κατά
τον ίδιο αναλογικά τρόπο. Δηλαδή, όπως ακριβώς οι Τ/Κ (που ας δεχτούμε ότι
αποτελούν το 20% του συνόλου) θα συμμετέχουν στην εκλογή του Ε/Κ εκπροσώπου
κατά 20%, με τον ίδιο τρόπο πρέπει να συμμετέχουν οι Ε/Κ στην εκλογή του Τ/Κ
εκπροσώπου, δηλαδή κατά 20%. Θα ψηφίζουμε όλοι οι Ε/Κ για την εκλογή του Τ/Κ
εκπροσώπου, όμως η συνολική βαρύτητα των ψήφων μας θα είναι 20%. Δεν είναι
δύσκολο να γίνει πράξη αυτό, αφού αν δεχτούμε ότι οι Ε/Κ είμαστε το 80% του
συνόλου, τότε κάθε μία ψήφος Ελληνοκύπριου για την εκλογή του Τουρκοκύπριου θα
μετρά ως 0,25. <o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Μπορεί να φαίνεται περίπλοκο για μερικούς το μαθηματικό κομμάτι, όμως η
ιδέα αυτή στηρίζεται στη σκέψη ότι για να λειτουργήσει ένα σύστημα όπως η
ιδιόμορφη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία που συζητούμε εδώ και τόσα χρόνια, θα
πρέπει οι ηγέτες και εκπρόσωποι των δύο κοινοτήτων στο ανώτατο επίπεδο, που θα
είναι η εκτελεστική εξουσία του Ομοσπονδιακού κράτους, να μπορούν να
συνεργαστούν και να συναποφασίσουν.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Η σταθμισμένη ψήφος θα αναγκάσει τους υποψηφίους και των δύο κοινοτήτων σε
μια τέτοια εκλογική διαδικασία να απευθυνθούν αναγκαστικά και στο κοινό της
άλλης κοινότητας. Το 20% μπορεί να μην είναι πολύ μεγάλο, αλλά σίγουρα δεν
είναι μικρό, για να επηρεάσει και ίσως ακόμα και να καθορίσει ένα εκλογικό
αποτέλεσμα. Με σταθμισμένη ψήφο, μπορούμε να πούμε ότι και από τις δύο
κοινότητες είναι πολύ πιθανό να εκλεγούν άνθρωποι που είναι υπέρ του νέου κράτους,
υπέρ της εφαρμογής και της βιωσιμότητας της λύσης, οι οποίοι θα είναι έτοιμοι
να συνεργαστούν και να φανούν διαλλακτικοί για να επιλυθούν τα οποία προβλήματα
ανακύπτουν.<o:p></o:p></span></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span lang="EL"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span lang="EL" style="line-height: 115%;"><span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Πρόκειται για μια ιδέα που φαίνεται επουσιώδης, όμως
θα μπορούσε θεωρώ να έχει καταλυτικό ρόλο στην επιβίωση της λύσης που θα
συμφωνηθεί. Μπορώ να απαριθμήσω και άλλα θετικά, αλλά δεν θα ήθελα να
μακρυγορήσω κι άλλο. Είναι πιστεύω προφανείς οι λόγοι που μια τέτοια ρύθμιση
πρέπει να περιληφθεί σε μια νέα ενδεχόμενη συμφωνία ανεξαρτήτως του πώς ακριβώς
θα καταλήξει να είναι η τελική εικόνα της εκτελεστικής εξουσίας.</span></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-63849335401394091662016-10-28T19:58:00.000+03:002016-10-28T20:03:01.786+03:00Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Η διαφορετική άποψη είναι απολύτως
σεβαστή. Ακόμα και αυτή που μπορεί από κάποιους να θεωρείται «αιρετική» ή
«ακραία». Η κριτική επίσης είναι αποδεκτή. Μάλιστα, είναι και ωφέλιμη όταν
συνοδεύεται με αντιπροτάσεις και εναλλακτικές. Το ψέμα όμως, όχι μόνο δεν είναι
ωφέλιμο, αλλά είναι ζημιογόνο. Καμία εκτίμηση, κανένα επιχείρημα, καμία χάραξη
στρατηγικής δεν μπορεί να είναι σωστή/ωφέλιμη, εάν στηρίζεται σε ψέματα, δηλαδή
σε «γεγονότα» που απέχουν από την πραγματικότητα.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Γεγονός: Αποτελεί μία από τις
συγκλίσεις που έχουν ανακοινωθεί εδώ και μήνες, η αναγνώριση των 4 βασικών
ελευθεριών. Έχει επεξηγηθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αλλά και άπειρες
φορές από τον Κυβερνητικό Εκπρόσωπο. Έχει επεξηγηθεί με πολύ απλά λόγια: Στη
λύση που συζητούμε, έχει ήδη συμφωνηθεί ότι ο καθένας, είτε είναι
Ελληνοκύπριος, είτε είναι Τουρκοκύπριος, θα έχει το δικαίωμα να κινείται, να
εργάζεται, να αγοράζει περιουσία και να εγκαθίσταται όπου θέλει σε ολόκληρη την
Κύπρο. Έχει επίσης επεξηγηθεί ότι περιορισμός μπορεί να υφίσταται μόνο
αναφορικά με την άσκηση εκλογικών δικαιωμάτων σε τοπικό επίπεδο και μετά από
κάποιο ποσοστό. Δηλαδή σε ένα Δήμο που ανήκει στο Τουρκοκυπριακό συνιστόν
κρατίδιο, θα μπορούν να κατοικούν χωρίς περιορισμό Ε/Κ, όμως εκλογικά
δικαιώματα θα μπορούν να ασκούν μέχρι το 20% του εκλογικού σώματος. Δηλαδή σε
100 άτομα που θα έχουν δικαίωμα ψήφου για Δήμαρχο, μόνο 20 μπορεί να είναι Ε/Κ.
Οι υπόλοιποι θα είναι ετεροδημότες, δηλαδή θα ψηφίζουν Δήμαρχο αλλού από εκεί
που κατοικούν. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Διαφορετικές απόψεις και κριτική: <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">1. «Είναι πολύ μεγάλος περιορισμός
να μην έχουμε όλοι δικαίωμα ψήφου εκεί που κατοικούμε και γι’ αυτό απορρίπτω
αυτή τη ρύθμιση».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">2. «Γιατί 20%; Το ποσοστό αυτό
είναι αυθαίρετο, έπρεπε να ήταν 40%».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">3. «Μπορεί να μας είπαν ότι είναι
συμφωνημένο, αλλά πιστεύω ότι δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο συμφωνημένο με την άλλη
πλευρά. Υποπτεύομαι ότι η τελική ρύθμιση θα είναι πολύ χειρότερη».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Ψέματα:<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">1. «Οι Ε/Κ δεν θα μπορούν ούτε να
εγκαθίστανται, ούτε να εργάζονται στην τ/κ συνιστώσα πολιτεία μετά τη λύση,
αλλά να πηγαίνουν μόνο διακοπές!»<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">2. «Οι 4 βασικές ελευθερίες δεν
αναγνωρίστηκαν και θα έχουν περιορισμούς που θα αποφασίζει το συνιστόν
κρατίδιο. Το είπε ξεκάθαρα στις δηλώσεις του ο Μουσταφά Ακιντζί».<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Μερικές φορές το ψέμα μπορεί να
μοιάζει με έκφραση άποψης, αλλά η διαφορά είναι διακριτή. Το ψέμα παρουσιάζει
κάτι που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα ως γεγονός ή το ανάποδο. Το
τελευταίο διάστημα έχουμε δυστυχώς ακούσει πολλά και εμφανέστατα ψέματα
αναφορικά με τις συνομιλίες για επίλυση του κυπριακού. Αυτό είναι απλώς ένα από
τα πιο χαρακτηριστικά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Όπως έχω αναφέρει και στην αρχή,
διαφορετικές απόψεις ή εκτιμήσεις ή ερμηνείες είναι σεβαστές. Τα ψέματα όμως,
που λέγονται από αρχηγούς κομμάτων και πολιτικά πρόσωπα, πρέπει να
καταδικάζονται από όλους και οι λόγοι είναι προφανέστατοι. Είναι επίσης
προφανές ότι δεν πρόκειται για άγνοια, έλλειψη κατανόησης της ελληνικής γλώσσας
ή έλλειψη αντίληψης. Πρόκειται για εσκεμμένα και προσχεδιασμένα ψέματα, τα
οποία λέγονται εν γνώσει του αληθούς γεγονότος. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Με προβληματίζουν ιδιαίτερα οι
λόγοι για τους οποίους κάποιος επιλέγει να «πουλήσει» ψέματα. Υποψιάζομαι ότι
πρόκειται για λόγους ικανοποίησης συγκεκριμένων ακροατηρίων, για λόγους
προσέλκυσης νέων ψηφοφόρων σε προεκλογικές, για λόγους που έχουν να κάμουν με
προσπάθεια αυτοδικαίωσης, και εν κατακλείδι, με προσωπικές φιλοδοξίες. Το
σίγουρο είναι ένα: Ότι με τα ψέματα αυτά, οι συγκεκριμένοι πολιτικοί δεν
εξυπηρετούν το καλό του τόπου, αφού όχι μόνο δεν είναι ωφέλιμοι, αλλά προκαλούν
και ζημιά. Και η ζημιά είναι ξεκάθαρη, διότι όλοι μας, μέσα σε αυτή την
πλημμύρα πληροφοριών και ειδήσεων, καταλήγουμε να πιστεύουμε σε ψέματα και να
είμαστε εντελώς παραπληροφορημένοι. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Θα ήταν καλό να ξέρουν όμως, ότι το
ψέμα έχει κοντά ποδάρια. Αργά ή γρήγορα, ο ψεύτης ξεσκεπάζεται και η αλήθεια
αποκαλύπτεται. Επιπρόσθετα, με αυτό τον τρόπο, χάνουν και οι ίδιοι οι ψεύτες
την έξωθεν καλή μαρτυρία για την καλοπιστία τους. Η «κριτική» κάποιου που έχει
χρησιμοποιήσει πολλές φορές ψέματα για να επιχειρηματολογήσει είναι εξ
αντικειμένου κακόπιστη, αφού δεν αναλύει την πραγματικότητα για να ασκήσει
κριτική, αλλά αντίθετα αναζητά κάτι από την πραγματικότητα, το οποίο να
διαστρεβλώσει, να παρουσιάσει ψευδώς και να ασκήσει μετά την – συνήθως
ισοπεδωτική και μηδενιστική – κριτική του.<o:p></o:p></span><br />
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: large;">Συμπερασματικά, σε αυτές τις κρίσιμες ώρες για τον τόπο μας, κάποιοι - τους οποίους προτιμώ να μην κατονομάσω - με τα ψέματά τους, προσπαθούν να μας στραβώσουν, για να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους σκοπούς και όχι το καλό της πατρίδας μας. Όμως, το ρητό του πυροβολικού μας τονίζει: "Ισχύς δια της γνώσεως". Γνώση όμως της πραγματικότητας και της αλήθειας. Μόνο αυτή είναι πραγματικά ωφέλιμη.</span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-26499597906900707272016-09-08T12:52:00.001+03:002016-09-08T12:52:27.216+03:00Μια εμπνευσμένη ομιλία<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Νιώθω έντονη την ανάγκη να μοιραστώ τις δηλώσεις του Πρόεδρου της Δημοκρατίας, Νίκου Αναστασιάδη, μέρος των οποίων δημοσιεύτηκε στο facebook στις 5/9/2016. Νιώθω ότι απευθύνονται στον καθένα από μας, ανεξαρτήτως πολιτικών ή κομματικών τοποθετήσεων, ανεξαρτήτως των όσων "βεβαιοτήτων" έχουμε ο καθένας στο κεφάλι του. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Μπροστά μας έχουμε κρίσιμες μέρες συνομιλιών που θα καθορίσουν αν θα καταλήξουμε σε ένα τελικό πλαίσιο λύσης ή όχι. Ακολούθως, αν υπάρξει κατάληξη (ένα μεγάλο "αν"), θα πρέπει να το μελετήσουμε, να το αναλύσουμε, να ενημερωθούμε και αναλόγως να αποφασίσουμε. Με συναίσθηση ευθύνης προς την πατρίδα μας και τα παιδιά μας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Αλλά θεωρώ πολύ σημαντικό να λάβουμε υπόψη τα ακόλουθα λόγια που ίσως θα έπρεπε να έχουν ειπωθεί από τους πολιτικούς μας πριν πολλά χρόνια:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<i><span style="font-size: large;">"Διερωτώμαι και θα πρέπει τον καθένα να προβληματίσει: Υπάρχει άλλος τρόπος ανάκτησης εδαφών ή επιστροφής περιουσιών; Υπάρχει άλλη επιλογή ανάσχεσης του εποικισμού; Υπάρχει άλλη οδός αποτροπής της μετατροπής του κατεχόμενου τμήματος σε τουρκική επαρχία; Υπάρχει άλλη μέθοδος διασφάλισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κατοχύρωσης των τεσσάρων ελευθεριών, με πλήρη εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου σε ολόκληρη, και όχι τη σημερινά ελεγχόμενη περιοχή, της Κυπριακής Δημοκρατίας;"</span></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Ας αναρωτηθούμε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ για την απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα. Όσοι είναι έτοιμοι κάθε στιγμή να πουλήσουν ανέξοδο "πατριωτισμό", ας απαντήσουν συγκεκριμένα, ίσια και σταράτα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Συμπτωματικά άκουσα μια σημερινή δήλωση του Νικόλα Παπαδόπουλου που είπε: "Δεν γνωρίζω αν δεν υπάρχει άλλη λύση από την υφιστάμενη που συζητείται αλλά αν αυτή είναι η αποδοχή των Τουρκικών θέσεων τότε δεν την αποδεχόμαστε". Η λογική και ο πατριωτισμός δεν μπορούν να δεχτούν μια τέτοια παντελώς ανεύθυνη τοποθέτηση. Η - χωρίς εναλλακτική πρόταση - μηδενιστική απόρριψη της πραγματικότητας, δεν πρόκειται να την αλλάξει.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Μια τελευταία παραίνεση: Ας παραμείνουμε ψύχραιμοι και νηφάλιοι, μετριοπαθείς και λογικοί, χωρίς ακρότητες και χαρακτηρισμούς αναμεταξύ μας. Τώρα είναι η ώρα της σύνεσης και της ενότητας. Και ναι, ακόμα λίγης υπομονής.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Το πληρες κείμενο (μπορείτε να το βρείτε <a href="https://el-gr.facebook.com/NicosAnastasiades/posts/1189150631148523:0" target="_blank">εδώ</a>):</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="background-color: white; line-height: 19.32px; margin-bottom: 6px; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i>Ας πάρουμε ένα μάθημα από όσα ζήσαμε σε αυτό τον τόπο. Από πολύ πριν τη δεκαετία του 1950 ποτίζουμε με αίμα τη χώρα μας.</i></span></div>
<div style="background-color: white; line-height: 19.32px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i>Επειδή ακριβώς βρισκόμαστε σε κομβικό σημείο των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό, θέλω σήμερα να το θέσω όσο πιο απλά και καθαρά μπορώ: Μέχρι πότε θα πιστεύουμε πως με μάχες και αίμα θα ζούμε σε αυτή τη χώρα;</i></span></div>
<div style="background-color: white; line-height: 19.32px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i>Για πόσο θα πιστεύουν μερικοί πως αυτή η κατάσταση πραγμάτων, το σημερινό στάτους κβο, όπως το αποκαλούν, μπορεί να αποτελέσει –αν θέλετε- την εθνική απάντηση στη θυσία των ηρώων μας;</i></span></div>
<div style="background-color: white; line-height: 19.32px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i>Η δική μου πεποίθηση είναι πως έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για να δώσουμε ένα τέλος στα χρόνια των εντάσεων και της ανασφάλειας. Έφτασε το πλήρωμα του χρόνου για να δώσουμε τα χέρια και να οδηγήσουμε τη χώρα μας σε πορεία ειρήνης, ασφάλειας, σταθερότητας και ευημερίας, καθώς θεωρώ πως δεν υπάρχει άλλη από την επιλογή της συνέχισης και υης εντατικοποίησης της προσπάθειας, ώστε το συντομότερο να απαλλαγούμε από την κατοχή και να επανενώσουμε την πατρίδα μας.</i></span></div>
<div style="background-color: white; line-height: 19.32px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i>Διερωτώμαι και θα πρέπει τον καθένα να προβληματίσει: Υπάρχει άλλος τρόπος ανάκτησης εδαφών ή επιστροφής περιουσιών; Υπάρχει άλλη επιλογή ανάσχεσης του εποικισμού; Υπάρχει άλλη οδός αποτροπής της μετατροπής του κατεχόμενου τμήματος σε τουρκική επαρχία; Υπάρχει άλλη μέθοδος διασφάλισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και κατοχύρωσης των τεσσάρων ελευθεριών, με πλήρη εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου σε ολόκληρη, και όχι τη σημερινά ελεγχόμενη περιοχή, της Κυπριακής Δημοκρατίας;</i></span></div>
<div style="background-color: white; line-height: 19.32px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i>Ανάλογοι προβληματισμοί πρέπει να απασχολήσουν και τους Τουρκοκύπριους συμπατριώτες μας, που με νηφαλιότητα θα πρέπει να αναλογιστούν ποιο θα είναι το δικό τους μέλλον σε μια μοιρασμένη πατρίδα ή το όφελος τους από το τερματισμό της παρούσας κατάστασης.</i></span></div>
<div style="background-color: white; line-height: 19.32px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i>Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως μόνο μέσα από μια κοινά συμφωνημένη λύση θα μπορέσουν να σταθούν ως ίσοι προς ίσους στη διεθνή κοινότητα και μόνο μέσα από τη λύση θα καταστούν πραγματικοί Ευρωπαίοι πολίτες.</i></span></div>
<div style="background-color: white; line-height: 19.32px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i>Μόνο μέσα από τη λύση θα αποκτήσουν την οικονομική τους αυτοτέλεια.</i></span></div>
<div style="background-color: white; line-height: 19.32px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i>Θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν την ίδια ώρα πως η δική τους ασφάλεια δεν μπορεί να αποτελεί απειλή για τη δική μας κοινότητα.</i></span></div>
<div style="background-color: white; line-height: 19.32px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i>Η διαπραγματευτική διαδικασία για την επίλυση του εθνικού μας προβλήματος βρίσκεται σε καθοριστική καμπή.</i></span></div>
<div style="background-color: white; line-height: 19.32px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i>Εάν οι επόμενες συναντήσεις με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη, Mustafa Akıncı, αποδώσουν αυτά που προσδοκούμε και ελπίζουμε να αποδώσουν, τότε θα μπορούμε με περισσότερη βεβαιότητα να μιλήσουμε για θετική κατάληξη αυτής της μακροχρόνιας διαπραγματευτικής διαδικασίας.</i></span></div>
<div style="background-color: white; line-height: 19.32px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i>Τα μέχρι σήμερα αποτελέσματα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μάς επιτρέπουν να είμαστε συγκρατημένα αισιόδοξοι.</i></span></div>
<div style="background-color: white; line-height: 19.32px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i>Για αυτό και αν δεν ολοκληρωθεί η διαπραγμάτευση και δεν μπουν στο χαρτί όλα όσα έχουν συμφωνηθεί ως συγκλίσεις, αλλά και όσα θα πρέπει να συμφωνηθούν, δεν θα μπορούμε να μιλήσουμε για πλαίσιο λύσης. Και αυτό που θέλουμε να παρουσιάσουμε στον κυπριακό λαό είναι ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο λύσης, το οποίο να ανταποκρίνεται στις ανησυχίες, τις προσδοκίες, αλλά και τις ελπίδες Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων και να μπορεί να εφαρμοστεί από την πρώτη μέρα της συμφωνίας.</i></span></div>
<div style="background-color: white; line-height: 19.32px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
<span style="color: #444444; font-family: Georgia, Times New Roman, serif; font-size: large;"><i>Εκείνο που θέλω με έμφαση να τονίσω, αλλά και να επαναλάβω, είναι πως ο λαός θα έχει τον πρώτο αλλά και τελευταίο λόγο στην αποδοχή ή απόρριψη της τυχόν λύσης και όχι ο όποιος ηγέτης.</i></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-81109899872859221292016-05-15T22:31:00.002+03:002016-05-15T22:31:28.014+03:00Βουλευτικές εκλογές: Γιατί δεν θα απέχω.<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Σε μια βδομάδα έχουμε Βουλευτικές εκλογές στην Κύπρο.
Στις 22 Μαΐου θα αποφασίσουμε όλοι μας ποιοι θα μας εκπροσωπούν για τα επόμενα
5 χρόνια στη Βουλή. Πενηντα έξι (56) άνθρωποι θα αποφασίζουν και με την ψήφο
τους θα καθορίζουν τι θα ισχύει ως νόμος και τι όχι, ποια πράγματα θα
εφαρμοστούν και ποια όχι. Με αυτό τον τρόπο, είναι ξεκάθαρο ότι οι αποφάσεις
των 56 αυτών ανθρώπων για τα επόμενα 5 χρόνια θα επηρεάζουν/καθορίζουν τη ζωή
μας, εμάς και των παιδιών μας. Μέσα από την εκλογική διαδικασία της επόμενης
Κυριακής, θα δώσουμε ΕΞΟΥΣΙΑ σε 56 ανθρώπους να επηρεάζουν τη ζωή μας. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Στη δημοκρατική αυτή διαδικασία δεν είναι κανείς
υποχρεωμένος να συμμετέχει (όποιος είπε κάτι διαφορετικό ψεύδεται). Προσέξτε
όμως: Είτε ψηφίσει κάποιος είτε όχι, δεσμεύεται με ακριβώς τον ίδιο τρόπο από
τις αποφάσεις των 56 αυτών ανθρώπων. Είτε ψηφίσει είτε όχι, θα δώσει ΕΞΟΥΣΙΑ σε
αυτούς τους 56 ανθρώπους να επηρεάζουν τη ζωή του. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Υπάρχει η σκέψη (και είναι σεβαστή) να μην πάει
κάποιος να ψηφίσει. Συμπληρωματικά θα αναφέρω και τη σκέψη του άκυρου ή του
λευκού, που επίσης είναι σεβαστή ως έκφραση και αυτή της δημοκρατίας. Επί της
ουσίας, αυτές οι τρεις επιλογές (αποχή, άκυρο ή λευκό) έχουν το ίδιο
αποτέλεσμα: η ψήφος αυτή γίνεται αναγωγή σε όλα τα υπόλοιπα έγκυρα ψηφοδέλτια. Στην
πράξη, η ψήφος κάποιου που απέχει ή ρίχνει άκυρο ή λευκό, θα καταμετρηθεί ως
μία ψήφος που θα κατανεμηθεί κατά ποσοστό σε όλες τις υπόλοιπες εκφρασθείσες με
έγκυρα ψηφοδέλτια απόψεις.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Το ξέρω ότι δεν ακούγεται απλό, οπότε δίνω ένα
απλό παράδειγμα: Σε ένα τόπο με 100 πολίτες, υποψήφια είναι 3 κόμματα, το Α, το
Β και το Γ. Ψήφισαν: 25 άτομα το κόμμα Α, 15 άτομα το κόμμα Β, 10 άτομα το
κόμμα Γ, 50 άτομα απείχαν ή ψήφισαν λευκό ή ψήφισαν άκυρο. Τα αποτελέσματα των
εκλογών θα είναι: Κόμμα Α: 50%, Κόμμα Β: 30%, Κόμμα Γ: 20%. Επί της ουσίας,
κάθε ψήφος αυτών των 50 που απείχαν ή έριξαν λευκό ή άκυρο, κατανεμήθηκε αναλογικά
στις επιλογές των υπολοίπων συμπολιτών του που ψήφισαν έγκυρα. Στην πράξη
δηλαδή, κάθε μια ψήφος από αυτές, κατανεμήθηκε κατά 50% στο Α, 30% στο Β και 20%
στο κόμμα Γ.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Με αυτή τη λογική, κάποιος που επιλέγει αποχή,
άκυρο ή λευκό, δείχνει απόλυτη εμπιστοσύνη στην κρίση όλων των υπόλοιπων
συμπολιτών του που θα ψηφίσουν έγκυρα. Το ερώτημα είναι: Έχουμε όμως απόλυτη εμπιστοσύνη
στην κρίση όλων των άλλων να αποφασίσουν σε ποιους 56 θα δώσουμε εξουσία; <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
Προσωπικά, θα πάω να ψηφίσω. Και θα πάω για πάρα
πολλούς λόγους, μεταξύ των οποίων και αυτός: Δεν θα ήθελα η ψήφος μου να κατανεμηθεί
ούτε κατά ένα μικρό ποσοστό για το κόμμα Χ. Είμαι σίγουρος ότι ο καθένας από μας
έχει τουλάχιστον ένα κόμμα Χ. Δεν υπάρχει λόγος να το ονομάσω. Όποιο κι αν
είναι το κόμμα αυτό για σένα, μην του δώσεις ένα κομμάτι από την ψήφο σου με
την αποχή σου. <o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<br /></div>
<span style="font-family: "Calibri","sans-serif"; font-size: 11.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EL; mso-ascii-theme-font: minor-latin; mso-bidi-font-family: "Times New Roman"; mso-bidi-language: AR-SA; mso-bidi-theme-font: minor-bidi; mso-fareast-font-family: Calibri; mso-fareast-language: EN-US; mso-fareast-theme-font: minor-latin; mso-hansi-theme-font: minor-latin;">Ενημερώσου, μελέτησε, ρώτησε, μάθε, διάβασε, σκέψου,
κρίνε, αποφάσισε, ψήφισε. Εξάλλου, η απόφαση αυτή δεσμεύει όλους μας, όχι μόνο
αυτούς που συμμετέχουν.</span>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-83980196975074993102016-01-30T22:57:00.001+02:002016-01-30T22:57:51.413+02:00Για το ζήτημα του ωραρίου καταστημάτων<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Το ζήτημα του ωραρίου των καταστημάτων λιανικού εμπορίου απασχόλησε έντονα
την κοινή γνώμη κατά τα τελευταία δύο περίπου χρόνια. Σε αυτή του τη φάση το
ζήτημα παρέμεινε άλυτο εκκρεμούσης της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου
αναφορικά με την καταψήφιση των κανονισμών του Υπουργείου Εργασίας από την
Βουλή των Αντιπροσώπων.</span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Όσον αφορά το νομικό σκέλος, δηλαδή το ερώτημα κατά πόσον το συγκεκριμένο
ζήτημα είναι ζήτημα που ανήκει στην αρμοδιότητα της Εκτελεστικής εξουσίας και
κατά πόσον η Βουλή των Αντιπροσώπων έχει λόγο εγκρίνοντας ή όχι τους
κανονισμούς, θεωρώ ότι το Ανώτατο Δικαστήριο θα δώσει – και οφείλει να δώσει,
επιλύοντας δια παντός το ζήτημα – ξεκάθαρες απαντήσεις. Δεν μπορώ όμως να μην
σχολιάσω δύο ζητήματα: Πώς γίνεται το Ανώτατο Δικαστήριο να έχει αποφασίσει
στις 3/12/2015 ότι ο νόμος που ψήφισε η Βουλή για το ωράριο στις 7/5/2015 είναι
αντισυνταγματικός, αφού συγκρούεται με την αρχή διάκρισης των εξουσιών, αλλά η
Βουλή στις 10/12/2015 να απορρίπτει τους Κανονισμούς που προτείνονται από την
Εκτελεστική Εξουσία (Υπουργό Εργασίας); Κι επιπλέον: Πώς γίνεται ο νόμος του
2015 για το ωράριο να είναι αντισυνταγματικός, αλλά ο Νόμος του 2006 που
ρυθμίζει το ωράριο να μην είναι; Σε εφαρμογή αυτού του τελευταίου νόμου, ο
οποίος τέθηκε σε ισχύ εν τη απουσία οποιουδήποτε μεταγενέστερου νομοθετήματος
σε ισχύ, καταγγέλθηκε μεγάλος αριθμός καταστημάτων. Πρόκειται για ζητήματα που
έρχονται σε σύγκρουση με την κοινή λογική και την ίδια ώρα δημιουργούν χωρίς
λόγο αβεβαιότητα στην αγορά. Ελπίζω ότι το μπάχαλο αυτό θα λυθεί μια και καλή
μετά την απόφαση του Ανωτάτου.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Όσον αφορά τώρα την ουσία του ζητήματος, θα θέσω τις σκέψεις μου απλά, αν
και το ζήτημα έχει διάφορες πτυχές: Εδώ και δύο και πλέον χρόνια, έχει εισαχθεί
το «ελεύθερο» ωράριο που δίνει ουσιαστικά τη δυνατότητα να είναι ανοιχτά τα
καταστήματα και Τετάρτη απόγευμα και Σάββατο (μέχρι 10 μμ.) αλλά και Κυριακή
(11 πμ. – 7 μμ.). Με αυτή τη ρύθμιση έχει προκύψει ένα αδιαμφισβήτητο δεδομένο:
Έχουν προσληφθεί αρκετοί άνεργοι συμπολίτες μας σε αυτές τις επιχειρήσεις λιανικού
εμπορίου. Συγκεκριμένα, το Υπουργείο Εργασίας υποστηρίζει ότι πέραν των 8000
ανέργων έχουν προσληφθεί και απασχολούνται από τον Ιούλιο του 2013 λόγω της
διεύρυνσης του ωραρίου. Αν και δεν μπορώ να γνωρίζω αν αυτός είναι ο ακριβής
αριθμός, γεγονός παραμένει ότι έχει προσληφθεί ένας αρκετά σημαντικός αριθμός
άνεργων συμπολιτών μας σε αυτές τις επιχειρήσεις. Και είναι λογικό, αφού
αυξήθηκαν οι ανάγκες σε προσωπικό. Επίσης, σύμφωνα με τα στοιχεία της
Στατιστικής Υπηρεσίας ο δείκτης όγκου κύκλου εργασιών λιανικού εμπορίου έχει
αυξηθεί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Από την άλλη πλευρά, τα αντεπιχειρήματα κινούνται σε δύο άξονες: Ο ένας
άξονας έχει να κάνει με τους εργαζόμενους και ο άλλος με τις μικρές και/ή
οικογενειακές επιχειρήσεις. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Για τους εργαζόμενους, ειδικά για την Κυριακή, το επιχείρημα περίπου
υποστηρίζει ότι είναι κρίμα οι εργαζόμενοι να εργάζονται Κυριακή και ότι η
Κυριακή είναι μέρα που ως αργία στηρίζει τον θεσμό της οικογένειας. Επίσης,
προτάσσεται ότι με το ελεύθερο ωράριο, εντείνεται η εκμετάλλευση των
εργαζομένων. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Το επιχείρημα χάνει από τη δυναμική του, εάν δούμε την οπτική ενός
εργαζόμενου υπό τα πραγματικά δεδομένα. Ένα ωράριο όπως αυτό του Νόμου του 2006
μειώνει αυτόματα τις εργατοώρες που χρειάζεται ένα κατάστημα και κατά μαθηματική
ακρίβεια, μειώνεται η ανάγκη σε υπαλλήλους. Οπότε κάποιοι από αυτούς θα πρέπει
να απολυθούν. Αλλά ακόμα κι αν δεν γίνει αυτό, τότε η μείωση στις εργατοώρες θα
έχει ως αποτέλεσμα μείωση των απολαβών τους (αφού σε αυτούς τους τομείς η
αμοιβή είναι με την ώρα συνήθως). Ως οι άμεσα ενδιαφερόμενοι, οι εργαζόμενοι θα
έπρεπε να έχουν τον πρώτο λόγο.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Για την προστασία των εργαζομένων από την εκμετάλλευση, υπάρχουν πολλά που
μπορούν να γίνουν και πρέπει να γίνουν. Όμως, δεν είναι το ωράριο που
δημιουργεί ή επιτείνει την εκμετάλλευση. Είναι η έλλειψη νομικών ρυθμίσεων,
είναι η αδυναμία εφαρμογής των νομοθεσιών, είναι η ανυπαρξία υπηρεσιών όπου ο
εργαζόμενος καταγγέλλει και βρίσκει το δίκαιο του και είναι επιπλέον, τα ψηλά
ποσοστά ανεργίας. Ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης δυστυχώς, εφαρμόζεται
και εδώ. Αυτός είναι ακόμα ένας λόγος που το επιχείρημα υπέρ του ελεύθερου
ωραρίου γίνεται ακόμα πιο ισχυρό: Επειδή έχει δώσει εργασία σε μεγάλο αριθμό
ανέργων.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Όσον αφορά τις μικρές επιχειρήσεις, το επιχείρημα γίνεται λίγο πιο
περίπλοκο, αφού υποστηρίζεται ότι τα μικρά καταστήματα δεν έχουν τη δυνατότητα
να εργάζονται όλες αυτές τις μέρες και ώρες, οπότε μένοντας κλειστά χάνουν από
το κομμάτι της πίτας της αγοράς που τους αντιστοιχούσε πριν. Συμφωνούμε στην
ανάγκη προστασίας των μικρών επιχειρήσεων. Αλλά ο τρόπος για να γίνει αυτό
είναι να περιορίσουμε το ωράριο για όλους; Ο τρόπος είναι να περιορίσουμε την
κίνηση της αγοράς και να δυσκολέψουμε το καταναλωτικό κοινό; Υπάρχει δυνατότητα
να είναι ανοιχτά, όχι υποχρέωση. Είναι επιχείρημα αμφίβολης εγκυρότητας ότι
χάνουν από τον κύκλο εργασιών τους, γιατί δεν έχει διαπιστωθεί με οποιοδήποτε
τρόπο. Θεωρώ ότι αν πραγματικά ο στόχος είναι η στήριξη της μικρομεσαίας
επιχείρησης υπάρχουν άλλοι τρόποι να γίνει αυτό και όντως αυτό συμβαίνει με
διάφορα προγράμματα που χρηματοδοτούν μερικώς την πρόσληψη ενός ακόμα υπαλλήλου
κ.ά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Κατά την άποψή μου, το κράτος στα πλαίσια των εξουσιών του πρέπει να
περιορίζει την ελευθερία των πολιτών του, είτε σε προσωπικό αλλά και στο
επίπεδο της οικονομικής δραστηριότητας, μόνο όταν είναι αναγκαίο να γίνει αυτό
για λόγους του γενικού συμφέροντος. Επίσης, για να δικαιολογείται τέτοιος
περιορισμός, πρέπει να μην υπάρχει άλλος ηπιότερος τρόπος να επιτευχθεί το ίδιο
αποτέλεσμα. Ως εκ τούτου, είμαι της πεποίθησης ότι ο περιορισμός στο θέμα του
ωραρίου δεν μπορεί να θεωρηθεί ούτε δικαιολογημένος αλλά ούτε και αναγκαίος. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Εν κατακλείδι, αναφορικά με το νομικό σκέλος, βρισκόμαστε σε αναμονή της
απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου που θα ξεκαθαρίσει το όλο ζήτημα αναφορικά με
το ποιος έχει την αρμοδιότητα να καθορίσει το ωράριο λειτουργίας των καταστημάτων
λιανικού εμπορίου. Αναφορικά με το ζήτημα της ουσίας, είμαι της πεποίθησης ότι
το ωράριο που εφαρμόστηκε από το Υπουργείο Εργασίας τον τελευταίο ενάμισι χρόνο
και το οποίο ρυθμίζεται με τους σχετικούς του κανονισμούς, πρέπει να συνεχίσει
να εφαρμόζεται με βασικότερα επιχειρήματα την εργοδότηση ανέργων αλλά και την
αύξηση του κύκλου εργασιών των επιχειρήσεων αυτών.</span><span style="background: white; font-family: Arial, sans-serif; font-size: 7pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-80191266181111123052015-09-24T00:13:00.000+03:002015-09-24T00:17:35.035+03:00Περί προπαγάνδας<div class="MsoNormal" style="text-align: right;">
<div align="right" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
<b><i><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt;">"Ένα
ψέμα μπορεί να κάνει το γύρο του κόσμου, όσο η αλήθεια βάζει ακόμα τα παπούτσια
της"</span></i></b><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div align="right" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
<b><i><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt;">Μαρκ
Τουέιν</span></i></b><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt;"><o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt;">Άρθρο του
Κώστα Βενιζέλου που δημοσιεύεται σήμερα και μπορείτε να το βρείτε<span class="apple-converted-space"> </span><a href="http://www.philenews.com/el-gr/eidiseis-politiki/39/277863/akintzi-casus-belli-to-fysiko-aerio">εδώ</a>,
έχει τίτλο: «<i>Ακιντζί:<span class="apple-converted-space"> </span></i></span><i><span lang="EN-US" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt;">Casus<span class="apple-converted-space"> </span>belli<span class="apple-converted-space"> </span></span></i><i><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt;">το φυσικό αέριο</span></i><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt;">» και
παράτιτλο: «<i>Απειλές εκτοξεύει ο Ακιντζί απαιτώντας να χρησιμοποιηθούν
«λογικά» οι υδρογονάνθρακες</i>». Για όσους δεν είναι ιδιαίτερα λατινομαθείς,<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="EN-US" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt;">casus<span class="apple-converted-space"> </span>belli</span><span class="apple-converted-space"><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt;"> </span></span><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt;">σημαίνει «αιτία πολέμου» ή «αφορμή πολέμου».<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt;">Για όσους
είχαν όμως την περιέργεια να διαβάσουν τις πραγματικές δηλώσεις του Ακιντζί,
όπως αυτές αποδελτιώθηκαν από το ΚΥΠΕ και στάληκαν σε όλα τα ΜΜΕ (μπορείτε να
τις βρείτε<span class="apple-converted-space"> </span><a href="http://www.typos.com.cy/cat/1/article/17247">εδώ</a>), η πραγματικότητα
απέχει κατά πολύ. Παρακαλώ διαβάστε τις πραγματικές δηλώσεις πριν με στήσετε
στον τοίχο ως «υπερασπιστή του Ακιντζί».<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt;">Δεν είμαι
υπερασπιστής κανενός. Θεωρώ όμως εξαιρετικά σημαντικό να ψάχνουμε όλοι
μας τι πραγματικά συνέβηκε και τι πραγματικά ειπώθηκε, διότι μόνο
τότε θα έχουμε επίγνωση της πραγματικότητας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση,
όσο παράξενο κι αν ακουστεί σε κάποιους, καμία απειλή δεν εκστομίζει ο Ακιντζί
και δεν υπάρχει κανένα<span class="apple-converted-space"> </span></span><span lang="EN-US" style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt;">casus<span class="apple-converted-space"> </span>belli</span><span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt;">!
Διαβάστε τις δηλώσεις του και κρίνετε μόνοι σας!<o:p></o:p></span></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, sans-serif; font-size: 14pt;">Είναι
σίγουρο ότι και ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος διάβασε τις αποδελτιωμένες
δηλώσεις του Ακιντζί. Αναρωτιέμαι: Γιατί επέλεξε συνειδητά και εσκεμμένα να
διαστρεβλώσει όσα ειπώθηκαν από τον Τουρκοκύπριο ηγέτη; Πού στοχεύει και ποιες
εντυπώσεις θέλει να δημιουργήσει; Ας προβληματιστεί και ας κρίνει ο καθένας
μόνος του. <o:p></o:p></span></div>
<div align="right" style="margin: 0cm 0cm 0.0001pt;">
<u1:p></u1:p>
<u1:p></u1:p>
</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-31995502581692966822015-06-06T03:46:00.000+03:002015-09-23T22:52:18.283+03:00Η πορεία του ελληνικού ζητήματος τους τελευταίους 4,5 μήνες και παραλληλισμοί.<div style="text-align: justify;">
<i><b>"Η λογική είναι ότι θα φοβηθούν, ότι τους απειλούμε με οικονομική αυτοκτονία και έχουμε βάλει το πιστόλι στον κρόταφο και από τον φόβο τους μην πιτσιλιστούν από τα αίματα, θα σπεύσουν να μας βοηθήσουν…"</b></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Τάδε έφη Ευάγγελος Βενιζέλος, στην <a href="http://www.reporter.gr/Eidhseis/Politikh/262079-H-apokalypsh-toy-Benizeloy-Mia-omilia-stathmos-sth-Boylh" target="_blank">ομιλία του στην Ελληνική Βουλή (5/6/15)</a>. Βίντεο μπορείτε να βρείτε <a href="http://www.iefimerida.gr/news/210493/o-venizelos-ekane-tin-kalyteri-omilia-sti-voyli-ti-eipe-ston-tsipra-vinteo" target="_blank">εδώ</a>.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η Ελλάδα διέρχεται πολύ κρίσιμες ώρες. Στο παρόν στάδιο, όλα τα σενάρια είναι πιθανά. Το ερώτημα παραμένει κατά πόσον θα επιδειχθεί σύνεση και υπευθυνότητα για να σωθεί η χώρα ή αν τελικά η ανικανότητα και η έλλειψη αντίληψης θα οδηγήσει στην ολοκληρωτική καταστροφή.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η πορεία του ελληνικού ζητήματος τους τελευταίους 5 μήνες, είναι πολύ ενδιαφέρουσα (παρά την τραγικότητά της) σε σημείο που θα έπρεπε ίσως να μελετηθεί για να μας δώσει χρήσιμα μαθήματα. Θα μπορούσαμε να πούμε πως το βασικότερο μάθημα, από πλευράς πολιτικής και στρατηγικής είναι ότι στις περιπτώσεις που είσαι το αδύναμο μέρος μιας εξίσωσης και ο χρόνος λειτουργεί εναντίον σου, ο μαξιμαλισμός στις απαιτήσεις σου, θα οδηγήσει σε χειροτέρευση των δεδομένων εναντίον σου (φυσιολογικά), σε βαθμό που θα αναγκαστείς να αποδεχθείς πολύ χειρότερες λύσεις, από αυτές που θα είχες αν αποδεχόσουν τις αρχικές προτάσεις.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Για να το κάνουμε πιο ξεκάθαρο, ένα κυπριακό παράδειγμα αποτελεί η απόφαση για κούρεμα καταθέσεων. Αν θυμάστε, η πρώτη απόφαση που τέθηκε προς ψηφοφορία στην Κυπριακή Βουλή αφορούσε κούρεμα 4% σε όλους και 10% στα δάνεια άνω των €100.000 (δεν ξέρω αν θυμάμαι καλά τα νούμερα). Οι βουλευτές μας αντέδρασαν σπασμωδικά και φωνάζοντας από το έδρανο της Βουλής απέρριπταν μετά βδελυγμίας την πρόταση αυτή. Χωρίς καμία εναλλακτική επιλογή ενώπιον τους και χωρίς καμία απολύτως ιδέα για το πού θα μπορούσαν να βρεθούν αυτά τα χρήματα, οι Βουλευτές μας (στην πλειοψηφία τους) απέρριψαν την πρόταση. Στην εξίσωση αυτή όμως, η πλευρά μας ήταν η αδύνατη και επίσης, ο χρόνος κυλούσε εναντίον μας. Συνεπώς, ο μαξιμαλισμός, δεν ήταν η ωφέλιμη στρατηγική. Μια βδομάδα μόλις μετά, οι ίδιοι Βουλευτές αποδέχθηκαν πολύ χειρότερο κούρεμα και μαζί το κλείσιμο της μιας (από τις δύο) μεγάλης κυπριακής τράπεζας. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ήταν ακριβώς η εφαρμογή της παροιμίας (όπως πολύ εύστοχα την έθεσε ο Αλέκος Μαρκίδης): Το σχοινί του χωριάτη μονό δεν φτάνει, αλλά διπλό φτάνει και περισσεύει!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Μια παρόμοια εφαρμογή μπορούμε να δούμε και στο Κυπριακό: Για παράδειγμα, το Αμερικανοβρετανοκαναδικό σχέδιο που προτάθηκε το 1979 προέβλεπε θετικά σημεία για την Ελληνοκυπριακή πλευρά, τα οποία σήμερα ούτε και που μπορούμε να ονειρευτούμε. Μόνο και μόνο για να δεχτούμε να το συζητήσουμε, προβλεπόταν επιστροφή της Αμμοχώστου. Όμως, η πλευρά μας το απέρριψε πριν καν μιλήσει η Τουρκοκυπριακή πλευρά. Όπως η ιστορία επιβεβαιώνει ξανά, και πάλι το αδύναμο μέρος με το μαξιμαλισμό του, άφησε τον χρόνο να περάσει εναντίον του και για αυτό, κάθε επόμενη πρόταση ή δέσμη ιδεών ήταν κατά πολύ χειρότερη από κάθε προηγούμενη.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Η μελέτη της ιστορίας είναι χρήσιμη και ωφέλιμη, ούτως ώστε να μπορέσουμε να αποφύγουμε τα ίδια λάθη του παρελθόντος, στο μέλλον.</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-31281535959959238492015-05-31T20:41:00.000+03:002015-05-31T20:41:21.840+03:00Αυτοσυγκράτηση και αποφυγή των "ταμπέλων"!<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; text-align: justify;">
Μέσα στις τελευταίες βδομάδες, κάποια γεγονότα, έφεραν την επανέναρξη των συνομιλιών και αναθέρμαναν, όπως ήταν λογικό, το ενδιαφέρον γύρω από το Κυπριακό. Το ακόλουθο διάστημα πιθανόν να παρακολουθήσουμε και άλλες εξελίξεις. Με αυτό μου το σχόλιο δεν θέλω να ασχοληθώ με την ουσία των εξελίξεων, αλλά απλώς να προβώ σε μια παραίνεση, η οποία απευθύνεται πρωτίστως προς τον εαυτό μου:</div>
<div style="background-color: white; color: #141823; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; line-height: 17.5636348724365px; margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ας προσπαθήσουμε όλοι μας να αποφύγουμε τις ακραίες αλλά και πρόωρες τοποθετήσεις, ας αποφύγου<span class="text_exposed_show" style="display: inline;">με τη βεβαιότητα και τις απόλυτες αντιδράσεις και σχόλια. Ας δοκιμάσουμε να προβληματιστούμε πριν τοποθετηθούμε με σιγουριά, ας επιδείξουμε αυτοσυγκράτηση στην επιθετικότητα του σχολιασμού μας. Για μια φορά, ας ενημερωθούμε όσο καλύτερα μπορούμε και ας δείξουμε ψυχραιμία και υπομονή.</span></div>
<div class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #141823; display: inline; font-family: helvetica, arial, 'lucida grande', sans-serif; line-height: 17.5636348724365px;">
<div style="margin-bottom: 6px; text-align: justify;">
Ο διάλογος και η συζήτηση είναι εξαιρετικά ωφέλιμος, όταν γίνεται με το σωστό τρόπο και με σεβασμό στο συνομιλητή και στην αντίθετη άποψη. Ας αποφύγουμε ad hominem επιχειρήματα και εμετικά σχόλια που στοχεύουν τον συνομιλητή μας σαν άτομο. Ας μη βιαστεί κανένας μας να τοποθετήσει τον εαυτό του απόλυτα έναντι των εξελίξεων. Και πρωτίστως, ας μην προτρέξουμε να τοποθετήσουμε τον όποιο συνομιλητή μας σε οποιαδήποτε κατηγορία και να τον "βαφτίσουμε" με την οποιαδήποτε "ταμπέλα". Οι ταμπέλες αυτές εκτός από λανθασμένες γενικεύσεις, αποτελούν έλλειψη σεβασμού προς τον άλλο και προκαλούν σίγουρα ζημιά.</div>
<div style="margin-bottom: 6px; margin-top: 6px; text-align: justify;">
Ας δοκιμάσουμε να σεβαστούμε πραγματικά την αντίθετη άποψη. Και ας ξεκινήσουμε από μια αφετηρία που θεωρώ εξαιρετικά σημαντική: Ας αναγνωρίσουμε ότι ο κάθε ένας από μας, προβληματίζεται, στοχάζεται και εν τέλει αποφασίζει, με βάση το τι θεωρεί καλύτερο και πιο ωφέλιμο για την πατρίδα μας και τους ανθρώπους της.</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-50917105304282916192013-10-15T22:00:00.000+03:002013-10-15T23:59:44.986+03:00Νόμος για μείωση των ενοικίων: Ναι ή όχι;<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Σύμφωνα με όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, η πρόταση νόμου για μείωση των ενοικίων μιλά για μείωση κατά 20% σε οικιστικά και εμπορικά ενοίκια, μέχρι €120 για οικιστικά και €400 για εμπορικά. Προτεινόμενη τροπολογία θέλει να αποκλείσει τα οικιστικά από τη ρύθμιση, ενώ διαφωνία υπάρχει για το αν θα περιληφθούν στη ρύθμιση τα συμβόλαια που έχουν υπογραφεί μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2012 ή μέχρι το τέλος του 2012. Ακόμα, διαφωνία υπάρχει αναφορικά με το αν θα είναι κλιμακωτή η μείωση ή 20% σε όλα. Η πρόταση νόμου αναμένεται να ψηφιστεί στη συνεδρία της Βουλής μεθαύριο την Πέμπτη 17/10/2013.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Η εν λόγω πρόταση νόμου πυροδοτεί, κατά την άποψή μου, αρκετά ζητήματα. Το κυριότερο ερώτημα που κατευθύνει τον προβληματισμό μου είναι το προφανές: Θα πρέπει να υπερψηφιστεί η εν λόγω πρόταση ή όχι; Και γιατί;</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> </span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVt4stZV8Qi-ZIEdQeqA-NNHcwlCRmaJo4G9qF5ikMnlM10RuWDDxyacTJdYdXWTkByiPK0UG6l121IiengWpMN3OKanNth8D3_-KVTQSDX_Ao0rvdQ9oZuHaHl9jaj5Obanh_3ztUMO5i/s1600/Enoikiazetai.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVt4stZV8Qi-ZIEdQeqA-NNHcwlCRmaJo4G9qF5ikMnlM10RuWDDxyacTJdYdXWTkByiPK0UG6l121IiengWpMN3OKanNth8D3_-KVTQSDX_Ao0rvdQ9oZuHaHl9jaj5Obanh_3ztUMO5i/s1600/Enoikiazetai.png" /></span></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong><u><span style="font-size: large;">1. Συνταγματικότητα</span></u></strong></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Σύμφωνα με το άρθρο 26(1) του Συντάγματος, "έκαστος έχει το δικαίωμα του συμβάλλεσθαι ελευθέρως". Δεν θεωρώ ότι ο συνταγματικός σκόπελος μπορεί να ξεπεραστεί στη συγκεκριμένη περίπτωση. Πρόκειται για συμβόλαια/ενοικιαστήρια έγγραφα τα οποία αποτελούν ιδιωτικές συμφωνίες και αποτέλεσμα της άσκησης του δικαιώματος του "συμβάλλεσθαι ελευθέρως". Παρέμβαση από το κράτος σε αυτό το δικαίωμα και τροποποίηση των όρων ενός ιδιωτικού συμβολαίου δεν επιτρέπεται από το Σύνταγμά μας. Επομένως, ο νόμος αυτός θα είναι αντισυνταγματικός.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong><u><span style="font-size: large;">2. Αναγκαιότητα</span></u></strong></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Ζήτημα προκύπτει αναφορικά με την αναγκαιότητα της νομοθετικής ρύθμισης των ενοικίων, ακόμα και αν αυτή μπορούσε να θεωρηθεί ως σύμφωνη με το Σύνταγμα. Είμαι της γνώμης ότι η αγορά σε αυτό τον τομέα της ενοικίασης υποστατικών λειτουργεί σύμφωνα με τους νόμους της ζήτησης και της προσφοράς (όπως παντού). Υπάρχουν ήδη πάρα πολλά ξενοίκιαστα υποστατικά. Εάν ένας ενοικιαστής δεν καταφέρει να βρει τη χρυσή τομή με έναν ιδιοκτήτη για να μειώσουν το ενοίκιο με μεταξύ τους συμφωνία, τότε μπορεί να αναζητήσει να ενοικιάσει αλλού και θα έχει μεγάλη γκάμα επιλογών με χαμηλότερα ενοίκια. Από την άλλη, ο ιδιοκτήτης, γνωρίζοντας ότι "έχει κι αλλού πορτοκαλιές", γίνεται διαλλακτικός γιατί δεν θέλει να περάσει στην πλευρά των ιδιοκτητών που γυρεύουν ενοικιαστή και δεν βρίσκουν, ειδικά σε αυτή τη δύσκολη εποχή. Εάν λοιπόν η αγορά αυτορυθμίζεται σε αυτό τον τομέα και το γενικό επίπεδο των ενοικίων θα πέσει, φτάνοντας στο επίπεδο ισορροπίας, τότε ποιος ο λόγος να παρέμβει το κράτος επιβάλλοντας μείωση 20%; </span></div>
<span style="font-size: large;"></span><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7rtdwHuikTheHhOX-SOvddYJBi2XtpjsUKkzV_IVAIQXXnsgn7aPOSquV1kfJ-hDBdJTtMRG6KZTIiT8q4wVn7I4ANyigS4P8vpmwlV4Fwy2j1PKL-0MmZ20gZ7dNkZHYc8MKxnV3mShn/s1600/Enoikiazetai+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" height="178" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7rtdwHuikTheHhOX-SOvddYJBi2XtpjsUKkzV_IVAIQXXnsgn7aPOSquV1kfJ-hDBdJTtMRG6KZTIiT8q4wVn7I4ANyigS4P8vpmwlV4Fwy2j1PKL-0MmZ20gZ7dNkZHYc8MKxnV3mShn/s320/Enoikiazetai+2.jpg" width="320" /></span></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong><u><span style="font-size: large;">3. Αδικία σχετικά με το χρόνο</span></u></strong></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Στο ίδιο επίπεδο με τον προηγούμενο προβληματισμό είναι και το θέμα "χρόνος". Συζητείται να περιληφθούν τα συμβόλαια που υπογράφηκαν είτε μέχρι Σεπτέμβριο 2012 είτε μέχρι το τέλος 2012. Χρονικά σημεία εντελώς εκτός πραγματικότητας, αφού η Κύπρος είναι σε δεινή οικονομική θέση για πολύ περισσότερο διάστημα. Συνεπώς, όταν ένας ενοικιαστής και ένας ιδιοκτήτης ήρθαν σε συμφωνία τον Αύγουστο του 2012, προφανώς έλαβαν υπόψη τους την παρούσα οικονομική συγκυρία και το ενοίκιο ήταν μειωμένο. Θα δημιουργηθεί δηλαδή αδικία με μια ρύθμιση που μειώνει περαιτέρω το ενοίκιο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong><u><span style="font-size: large;">4. Αστόχευτο μέτρο</span></u></strong></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Το μέτρο από τη φύση του είναι αστόχευτο. Ο στόχος είναι να ανακουφιστεί ο κόσμος που ενοικιάζει είτε ιδιωτική στέγη είτε επαγγελματική, διότι έτσι θεωρούμε ότι θα έχουμε θετικό κοινωνικό αποτέλεσμα. Θεωρούμε εν προκειμένω ως δεδομένο, κάτι που δεν είναι: Ότι από τους δύο συντελεστές της ιδιωτικής σχέσης μίσθωσης, αυτός που δυσκολεύεται είναι ο ενοικιαστής και όχι ο μισθωτής. Μπορώ να σκεφτώ διάφορα σενάρια όπου το εισπραττόμενο ενοίκιο είναι το μοναδικό εισόδημα για οικογένειες, όπου και οι δύο είναι άνεργοι. Συνεπώς, είναι ένα μέτρο απόλυτο και αστόχευτο, αφού μπορεί να έχει ακριβώς ανάποδα κοινωνικά αποτελέσματα ανακουφίζοντας αυτούς που δεν χρειάζονται ανακούφιση και επιβαρύνοντας αντίστοιχα αυτούς που χρειάζονται ανακούφιση.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong><u><span style="font-size: large;">5. Επίπεδο κρατικής επέμβασης</span></u></strong></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Τέλος, προβληματισμό θα έπρεπε να προκαλεί η αύξηση του επιπέδου της κρατικής παρέμβασης που επιχειρείται με το εν λόγω μέτρο. Πρέπει να αποφασίσουμε μέχρι ποιου σημείου θεωρούμε ωφέλιμο και χρήσιμο να επεμβαίνει το κράτος και να ρυθμίζει την (οικονομική και γενικότερα, ιδίωτική) ζωή. Τα όρια αυτά τίθενται σε απειλή με το εν λόγω μέτρο, διότι η Βουλή νομοθετεί επεμβαίνοντας σε ιδιωτικές συμφωνίες, χωρίς καμία διάκριση και σεβασμό και κυρίως, χωρίς επαρκή δικαιολογητική βάση. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Παρενθετικά, στο ίδιο επίπεδο βρίσκεται και ο προβληματισμός για τον </span><a href="http://www.cylaw.org/nomoi/arith/2012_1_106.pdf" target="_blank"><span style="font-size: large;">Περί Στοιχημάτων Νόμο</span></a><span style="font-size: large;"> του Ιούνη 2012, όπου η κρατική επέμβαση έφτασε σε πρωτόγνωρα επίπεδα (χωρίς καμία αντίδραση από την κοινωνία), αφού όλοι οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι μπορούσαν να παίξουν σε ένα διαδικτυακό καζίνο από το σαλόνι του σπιτιού τους, ενώ οι Κύπριοι όχι. Με αυτό όμως το θέμα θα ασχοληθώ σε άλλη ανάρτηση.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Εν κατακλείδι, για όλους τους πιο πάνω λόγους, θεωρώ ότι η εν λόγω πρόταση νόμου πρέπει να καταψηφιστεί.</span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHi81hYzmYQgsHGYMn_7RRV4Tiq5PJfNuKt9otEsIDeg3RhKcLEHtxn7SsmaYflS66S-ldD9Q46Lhg7ldiMFXne8UQc7dz_XNi8vbSKK59B5V5z5GGe5fLiyYxygR9ja-vOWgdsD_kqpjA/s1600/Vouli.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><span style="font-size: large;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhHi81hYzmYQgsHGYMn_7RRV4Tiq5PJfNuKt9otEsIDeg3RhKcLEHtxn7SsmaYflS66S-ldD9Q46Lhg7ldiMFXne8UQc7dz_XNi8vbSKK59B5V5z5GGe5fLiyYxygR9ja-vOWgdsD_kqpjA/s1600/Vouli.png" /></span></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"> </span></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-73735938218599921682013-10-13T00:40:00.000+03:002013-10-13T00:40:23.020+03:00Η Ευθύνη απέναντι στους άλλους<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Ο κάθε ένας από μας μέσα σε τούτο τον κόσμο, έχει <i><u><b>Ευθύνη</b></u></i>. Είναι μια ευθύνη με "Ε" κεφαλαίο, καθώς είναι ευθύνη που κατευθύνεται προς όλους τους ανθρώπους που συναναστρέφεται ο καθένας μας. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Η κάθε παραμικρή μας συμπεριφορά - είτε πρόκειται για συμπεριφορά μας <i>προς</i> τους άλλους, είτε απλώς για συμπεριφορά που γίνεται <i>αντιληπτή από</i> τους άλλους - έχει <i><u>αντίχτυπο</u></i> στους άλλους. Η λέξη "αντίχτυπος" θα μπορούσε να αντικατασταθεί επάξια με πληθώρα άλλων λέξεων: επιρροή, επίδραση, αποτελέσματα, δυναμική, σημασία. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Μπορείς να επιλέξεις ποια θα είναι η δική σου συμπεριφορά/<i><b>δράση</b></i> σε κάθε δεδομένη στιγμή. Έχεις Ευθύνη όμως να επιλέξεις, λαμβάνοντας υπόψη το αποτέλεσμα, την επιρροή, τον αντίχτυπο, την <i><b>αντίδραση</b></i>. Έχεις απεριόριστες επιλογές: Μια ξινισμένη γκριμάτσα ή ένα χαμόγελο, μια σιωπή ή μια καλημέρα, ένα απλανές βλέμμα στο κενό ή μια διεισδυτική ματιά προς τον άλλο, ο τόνος της βαρεμάρας ή ο τόνος του ενθουσιασμού, η αποφυγή κάθε αγγίγματος ή μια ανθρώπινη επαφή (είτε αυτό είναι μια χειραψία, ένα άγγιγμα στον ώμο ή ακόμα και μια αγκαλιά), μια τυπική ερώτηση αν είσαι καλά που δεν περιμένει καν απάντηση ή μια ερώτηση με γνήσιο το ενδιαφέρον για την απάντηση.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Η Ευθύνη σου/μου πηγάζει μέσα από την ανθρώπινη μας υπόσταση. Ο καθένας μας έχει τη δύναμη να κάνει τη μέρα του άλλου καλύτερη ή χειρότερη σε μικρό ή μεγάλο βαθμό. Ως άτομο, ο καθένας από μας, οφείλει να κάνει την ορθολογική επιλογή: <b><u>Με το να επιλέγει ατομικά ο καθένας τις πράξεις εκείνες που έχουν θετικό αντίχτυπο στους άλλους, δημιουργεί μια θετική δυναμική, τα αποτελέσματα της οποίας εισπράττει (πρωτίστως) και αυτός ο ίδιος ο πράττων</u></b>. Συνεπώς, δεν είναι επιλογή αλτρουισμού (αν δεν θέλετε να το δείτε έτσι), αλλά επιλογή συμφέροντος, ατομικισμού και <i>αναγκαιότητας</i>. Μια επιλογή πραγματικά απαραίτητη για την <i>ευτυχία</i> του καθενός από μας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="//www.youtube.com/embed/y_JAlTxc1k4" width="560"></iframe></div>
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-24711280239140991012013-08-26T09:27:00.003+03:002013-09-06T19:45:52.625+03:00"Άρον τον φραπέ σου, και περιπάτει..." του Γιώργου Χατζηγιώργη<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b>Σήμερα παραθέτω ένα άρθρο που προχωρεί σε μερικούς προβληματισμούς που συχνά έρχονται και στο δικό μου μυαλό. Θα βρείτε το άρθρο <a href="http://www.vantagemag.com/journal/aron-ton-frape-sou-ke-peripati-arthro-apo-ton-giorgo-chatzigiorgi/" target="_blank">εδώ</a>. </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: blue;"><b>Του φίλου Γιώργου Χατζηγιώργη: </b></span></div>
<br />
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;">
<br /></div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Φίλε αναγνώστη</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Σε πιάνει καµιά φορά το µάτι µου να βρίζεις προέδρους, διευθυντές, δηµάρχους, θεούς και δαίµονες, την κακοτυχιά σου, τη «ζαριά» σου, τη φαντασία την «πλανεύτρα», τη ζωή την «ψεύτρα», το σύµπαν που µας καλόµαθε «µε τις συνωµοσίες του»….</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Σ’ ακούω µέρες τώρα, να «τα χώνεις» µε µανία στους ψεύτες τους πολιτικούς.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Σε διαβάζω µέρες τώρα, να σου φταίνε όλοι … Πολιτικοί, δεσποτάδες, παπάδες, βουλευτάδες, δήµαρχοι, υπουργοί, γραµµατείς υπουργών, οδηγοί υπουργών, δηµόσιοι υπάλληλοι, οι τραπεζοϋπάλληλοι, ο «Ερµής που ‘ναι ανάδροµος» …</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Συ δεν ήσουν που σπάνια σ’ ενδιέφερε τι συµβαίνει γύρω σου; Αν ο υπόλοιπος κόσµος διψά ή πονά ή καίγεται ή πεθαίνει;</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Συ δεν ήσουν που σου χτύπησα την πόρτα να σου µιλήσω για την Κύπρο µας, την οικονοµία της, την ανεργία που γιγαντώνεται, τη µάστιγα των ναρκωτικών που εξαπλώνεται, και εσύ µε έδιωχνες κρατώντας το µοχλό του play station στο χέρι;</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Συ δεν ήσουν που καταχρεώθηκες, για να χτίσεις τη σπιταρόνα σου α λα «το γείτονα»;</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Συ δεν ήσουν που πολιτευόσουν µια ζωή στη βάση του γνωστού κυπριακού δόγµατος «κατά κύρη, κατά γιο, κατ΄ εγγονό»;</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Συ δεν ήσουν ρε µάγκα µου που έβαλες «µέσον» για να περάσεις µπροστά στη σειρά του νοσοκοµείου, για να προσλάβουν το γιο σου στο δηµόσιο, για να προαχθείς µε την ιδιότητα του «συντρόφου» ή του «συναγωνιστή», για να σβηστεί το πρόστιµο που σου «έκοψε» ο «βλαξ» ο αστυνοµικός; Για σκέψου το και λίγο πιο λογικά: Εδώ δεν τιµωρείσαι εσύ, θα τιµωρηθεί ο πολιτικός;</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Σε θυµάµαι ως δικηγόρο, να φοροδιαφεύγεις κατ’ επάγγελµα!</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Σε θυµάµαι ως γιατρό, να χρεώνεις «50 ευρώ κάθε µου βαθιά ανάσα», αλλά στο κράτος να δίνεις «ψίχουλα»!</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Σε θυµάµαι ως γεωργό να «τα κρύβεις» µια ζωή από το κράτος αλλά πάντα στις καταστροφές, απαιτούσες το επίδοµα από το «ηλίθιο» το κράτος!</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Σε θυµάµαι ως πολίτη να τρέχεις ξοπίσω τους πολιτικούς, να τους ταΐσεις, να τους ποτίσεις, να στέκεσαι πίσω τους να σε δείξει ο φακός της τηλεόρασης, και δωσ’ του οι χειραψίες, και δωσ΄ του οι ασπασµοί, και δωσ’ του εκείνα τα ψεύτικα αηδιαστικά χαµόγελα της αυλο-κολακίας!</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Σε θυµάµαι πάντα ως «επαναστάτη του καναπέ», «ξερόλα» του facebook, να ψηφίζεις άκριτα τους ίδιους και τους ίδιους, λες και όλους αυτούς «δεν τους έχει ο κόσµος όλος».</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Το τέρας, φίλοι µου, που σήµερα µας τρώει τα σωθικά, αυτό που άλλοι το λένε «διαπλοκή», άλλοι το λένε «κόµµατα», κι άλλοι το λένε «σύστηµα», δεν είναι οι αρχαίοι χαιρέκακοι θεοί που µας το στείλανε, ούτε οι εκάστοτε «ευγενείς» που διαφεντεύουν τον κόσµο, ούτε καν εκείνη η κάστα των «κολίγων» που «ψηλαφίζουν» την εξουσία … Εµείς τ’ αφήσαµε να θεριέψει, εµείς το συντηρήσαµε, εµείς το εκθρέψαµε! Το εξέθρεψε ο αδηφάγος υλισµός, κι ένας αβυσσαλέος ευδαιµονισµός. Το εξέθρεψε η εµπάθεια, ο δόλος, η ιδιοτέλεια. Η µεγαλοµανία µας και η ξενοµανία µας …</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Η ξενοµανία όµως µάς εξαπάτησε! Η αγραµµατοσύνη µάς εξέθεσε! Η κενοδοξία µας, λάθεψε!Και δεν είναι ούτε το στραβό ξύπνηµα του πρωινού, ούτε γιατί δεν «κτύπησα γκόµενα» χθες βράδυ». ∆εν είναι ούτε κοµπορρηµοσύνη, ούτε κάποιος λανθάνων κοµπλεξισµός που πυροδοτεί αυτό τον κυνισµό µου σήµερα – παρεξηγήσιµα γενικός, επικίνδυνα αφοριστικός, οριακά ισοπεδωτικός. Είναι το παράπονο που µε πιάνει καµιά φορά για ένα λαό, που ‘χε για να απολαµβάνει την απεραντοσύνη της αξιοπρέπειας του έθνους του και που σύρθηκε ανεκδιήγητα, µέσα σ’ αυτή τη δίνη του παραναλώµατος του πιο χονδρού ευδαιµονισµού. Για ένα λαό που κοίταξε «πιο πέρα από την καθηµερινή την έγνοια του» και έφτασε στο σηµείο να «χειροκροτεί» αποχαυνωµένος τους «σταυρωτές» του!</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Η σήψη έχει διαβρώσει τα πάντα: κοινωνία, οικογένεια, θεσµούς, αξίες ιδανικά. Η ιδιοτέλεια και το κέρδος είναι οι υπέρτατες αξίες. Και καθώς τριγυρνούσαµε από τραπέζι σε τραπέζι, από συναυλία σε συναυλία, από πάρτι σε πάρτι, «πετύχαµε» έναν ακραία προωθηµένο εκµαυλισµό, εκθεµελιώνοντας από την ιδιοσυγκρασία µας όλα εκείνα τα στοιχεία που είχε ο λαός µας ανά τους αιώνες για να ανθίσταται στις κάθε είδους επιβουλές. «Πετύχαµε» να «ξεθωριάσει» από τ’ αρχέτυπο του Έλληνα της Κύπρου το φιλότιµο και η συνείδηση του ιστορικού του χρέους. Σ’ έναν τόπο που µόνο στη σειρά στην τουαλέτα δε συνηθίζεται το «µέσον», διερωτώµαι καµιά φορά., πώς αντέξαµε 53 χρόνια να χρεοκοπήσουµε. Μέσα σ’ αυτήν «την πληµµυρίδα της απαξίας» και της «πνευµατικής ασχήµιας», οι γείτονες Παλαιστίνιοι να ρίχνουν πέτρες, και ‘συ ρε Κύπριε, «τον φραπέ σου»…</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
∆εν λέω, καλός είναι κι «ο φραπές», καλή και η ξάπλα του καλοκαιρού! Καλή είναι και «η τρέλα της κερκίδας», καλό και το «ξεφάντωµα». Σε θέλω όµως µε την «έγνοια»! Την «έγνοια την καλή», τη «διάφορη» από τις άλλες έγνοιες … «Έγνοια» για τον εαυτό σου, «έγνοια» για τους γύρω σου, «έγνοια» για το βίος σου, τα όνειρα σου, τις ιδέες σου. ∆ε σε θέλω αποχαυνωµένο θεατή. Πολλώ δε µάλλον, δε σε θέλω έρµαιο στα «κελεύσµατα της µόδας» και «στρατιωτάκι» στα «προστάγµατα» µιας ως, επί το πλείστον, χειραγωγούµενης κοινής γνώµης.</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
∆ε µε νοιάζει τι είσαι ή τι δηλώνεις. Μου κάνεις και δικηγόρος, µου κάνεις και ψαράς. Μου κάνεις και δασκάλα, µου κάνεις και κοµµώτρια, µου κάνεις και χορεύτρια. Σε θέλω µονάχα αυτόνοµη προσωπικότητα: να µην αναµοχλεύεις παρωχηµένη γνώση και να «αναµασάς» ξένη άποψη. Σε θέλω άτοµο µε «ακεραία» τη συνείδηση του πολίτη: µια πατρίδα που σου δώσανε, τόσο δα µικρή, µην την αδικείς έτσι. Μην αφήνεις κανέναν να σου τρώει το βίος, να ορίζει για σένα, χωρίς εσένα. Στάσου λίγο στο ύψος που πρέπει στην αξιοσύνη των προγόνων σου και στην προσδοκία των ονείρων σου. Σε θέλω «αγύρτη» µα και «κοσµοπολίτη». Σε θέλω «σπίθα» και «σπαθί». Σε θέλω «πνεύµα ανήσυχο», ΠΡΩΤΟΠΟΡΟ ΑΓΩΝΙΣΤΗ, ΣΥΝΟ∆ΟΙΠΟΡΟ στη «λεωφόρο του αύριο».</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
Άντε λοιπόν αδελφέ, τι κάθεσαι;</div>
<div style="background-color: white; border: 0px; color: #555555; font-family: pf_agora_slab_proregular, Arial, sans-serif; line-height: 18px; margin-bottom: 10px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;">
«Άρον τον φραπέ σου», και «περιπάτει» . . .</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-39530404493064329112013-08-20T01:51:00.000+03:002013-08-20T01:51:48.843+03:00Το πιο σημαντικό ανθρώπινο χαρακτηριστικό<div style="text-align: justify;">
Μέσα σε όλα που μπορεί να βρεις στους ανθρώπους χαρακτηριστικά, για μένα ένα ξεχωρίζει. Και μπορεί αυτό να καλύψει τα κενά και τα μεγαλύτερα ελαττώματα.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Εχεμ... Τύμπανα παρακαλώ! </div>
<div style="text-align: justify;">
Καλά εντάξει: Βασικά, το πιο σημαντικό προσόν/χαρακτηριστικό είναι η <strong>ΠΙΣΤΗ</strong> και η <strong>ΘΕΛΗΣΗ</strong> ενός ανθρώπου ότι <strong>ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΘΕΙ/ΓΙΝΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ</strong>. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Θα ρωτήσετε: Να γίνει καλύτερος <u>ως προς τι</u>; Η άποψή μου είναι πως δεν έχει (και τόση) σημασία προς τα πού κινείται αυτή η πίστη και θέληση. Αρκεί να υπάρχει. Και σε όσο μεγαλύτερο βαθμό υπάρχει, τόσο το καλύτερο!</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Θεωρώ ότι υπάρχουν άνθρωποι που έχουν την αντίληψη ότι είναι αυτοί που είναι και τέλος. Ότι, άκου να δεις φίλε μου, "έτσι είμαι εγώ"! Η πίστη αυτή είναι η ακριβώς ανάποδη. Το "γνώθι σαυτόν" καλό κάνει, φτάνει να το αντιλαμβάνεσαι με τον σωστό τρόπο. Άλλωστε για να προσπαθήσεις να γίνεις καλύτερος σε κάτι, πρώτα έχεις συνειδητοποιήσει ότι δεν είσαι όπως θα ήθελες να είσαι.</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Για μένα, είναι η πίστη ότι μπορώ να γίνω καλύτερος άνθρωπος, να μάθω περισσότερα πράγματα, να γίνω πιο ικανός σε διάφορους τομείς, να έχω περισσότερα να δώσω στους γύρω μου, γενικά καλύτερος. Η σκέψη ότι μια βελτιωμένη έκδοση του εαυτού μου είναι εφικτή (προφανώς είναι και πάντα θα είναι) αποτελεί μια σκέψη πρόκληση!</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<em><strong>Κάθε μέρα στοχεύω στον καλύτερο εαυτό μου!</strong></em> Ας το έχουμε αυτό υπόψη μας κάθε μέρα!</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="//www.youtube.com/embed/8e5WdsTd3sQ" width="480"></iframe></div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-30313220250228827762013-05-01T02:02:00.000+03:002015-09-17T23:54:21.986+03:00Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο<div style="text-align: justify;">
Είναι αυτή η σκέψη που έκανα σήμερα. Που με έκανε να σκεφτώ λίγο και να χαμογελάσω. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Οι αποτυχημένες σχέσεις από τις οποίες περνάει ο καθένας στη ζωή του είναι όλες τους απαραίτητα προ-στάδια για αυτή την ΜΙΑ σχέση που θα συγκλονίσει, που θα δέσει, που θα δουλέψει, που θα κρατήσει, που θα πετύχει.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Νιώθω πως κάθε φορά που κάποια δεν εκτίμησε αυτό το κάτι το μικρό, ήταν ένα μεγάλο μάθημα, ήταν μια σημαντική εμπειρία, για να μπορέσω σήμερα να εκτιμώ το γεγονός ότι αυτό το ίδιο το κάτι το μικρό φαίνεται τόσο μεγάλο για κάποιαν άλλη. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Οι αποτυχίες μου γενικά με έκαναν αυτό που είμαι. Οι αποτυχίες μου περιλαμβάνουν και αποτυχίες σε σχέσεις. Προφανώς, αυτές οι αποτυχίες που έδειξαν μερικά από τα λάθη μου. Μου έμαθαν λίγο περισσότερο την ανθρώπινη φύση. Μου έμαθαν ίσως, πώς να αγαπώ. Σε κάποιο βαθμό. Με πλήγωσαν κιόλας. Κανένας δεν είπε πως ήταν εύκολο. Όμως δεν έχασα τη θετικότητά μου.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Έμαθα να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου και με τους άλλους για τον εαυτό μου. Το θεωρώ πολύ σημαντικό μάθημα. Είμαι αυτός. Πλέον ξέρω ότι είμαι αυτός. Είμαι γελοίος; Μπορεί. Είμαι παράξενος; Πιθανότατα. Είμαι ηλίθιος; Καθημερινά. Αλλά είμαι εγώ. Και έχω αδυναμίες. Έμαθα ότι έχω αδυναμίες. Έμαθα ότι έχω ελαττώματα. Έμαθα να αυτοσαρκάζομαι με τα ελαττώματά μου. Και έτσι ίσως να αγωνίζομαι για να βελτιωθώ. Όταν παραδεχτείς το πρόβλημα έχεις κάνει το μισό δρόμο για να το λύσεις, λένε. Έμαθα να γελώ. Προσπαθώ να μάθω να μη φοβάμαι τα λάθη μου, τις ανοησίες μου και τις αποτυχίες μου. Δεν το έχω μάθει ακόμα, αλλά έχω κάμει πρόοδο. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Είμαι καλά, πρωτίστως γιατί έχω "ακούσει" τον εαυτό μου. Τον έχω αποδεχτεί και ασχολούμαι με την σφυρηλάτηση του. </div>
Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-14884869952340557232013-02-25T23:00:00.000+02:002013-02-25T23:03:11.072+02:00Β' Κυριακή Προεδρικών Εκλογών<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Τα αποτελέσματα βγήκαν. Νέος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας ο Νίκος Αναστασιάδης.</span></div>
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">1. Το 57,5% αποτελεί ισχυρότατη λαϊκή εντολή προς το νέο Πρόεδρο. Σαφής η θέληση για αλλαγή και ξεκάθαρη αναγνώριση της υπεύθυνης και ρεαλιστικής στάσης του Νίκου Αναστασιάδη.</span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span></div>
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">2. Ο Λιλλήκας απέτυχε να κεφαλαιοποιήσει (λευκό/άκυρο) το ποσοστό που θα ήθελε, καθώς ούτε το 1/4 από τους ψηφοφόρους του στον πρώτο γύρο επέλεξε να μην ψηφίσει κάποιον από τους δύο υποψηφίους. Αυτό το γεγονός αφαιρεί ένα μεγάλο μέρος από τη δυναμική (με ή χωρίς εισαγωγικά) την οποία φάνηκε να αποκτά μετά το 25% που πήρε στον πρώτο γύρο με αποτέλεσμα να φαντάζει πιο δύσκολο το εγχείρημα για νέο πολιτικό κόμμα/κίνημα. Μεγάλο στοίχημα οι ευρωεκλογές του χρόνου για το κίνημα (αν και εφόσον προκύψει).</span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">3. Στα πλην οι δηλώσεις του Άντρου Κυπριανού και οι απαντήσεις του σε ερωτήσεις δημοσιογράφων που παρά τη δήλωση ότι το ΑΚΕΛ θα στηρίξει πολιτικές ωφέλιμες για τον τόπο, εντούτοις δεν με έπεισε καθόλου. Αντίθετα, μου έδωσε την εντύπωση (όπως το ανέμενα άλλωστε) ότι θα βρίσκεται στην αντίπερα όχθη χωρίζοντας μεταξύ "ημών" και των "άλλων". Με λίγα λόγια, τώρα αναλαμβάνουν οι άλλοι, ας βγάλουν αυτοί το φίδι απ' την τρύπα. Στην ίδια λογική και η ξεκάθαρη άρνηση να συμμετέχει με οποιοδήποτε τρόπο (π.χ. υπουργείο) στη νέα κυβέρνηση εάν και εφόσον προταθεί στο ΑΚΕΛ. Η αναφορά σε χαώδεις διαφορές με τον Νίκο Αναστασιάδη και το ΔΗΣΥ, τονίζοντας για μιαν ακόμα φορά εκείνα που χωρίζουν αντί εκείνα που ενώνουν, θεωρώ ότι έδωσε το στίγμα της στάσης του ΑΚΕΛ στα χρόνια που θα ακολουθήσουν. Δυστυχώς.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">4. Επίσης στα πλην η έντονη εριστικότητα</span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> του Πάμπου Παπαγεωργίου, βουλευτή του ΑΚΕΛ, στο πάνελ όπου βρισκόταν με τον Πρόδρομο Προδρόμου ήταν εκνευριστική και αξιολύπητη. Ο τελευταίος είχε πει ότι τέλος να μιλούμε "ακελικά", ήρθε η ώρα να μιλήσουμε "ελληνικά, κυπριακά", εννοώντας ότι αυτή τη στιγμή προέχει το εθνικό συμφέρον και μόνο και ότι η απερχόμενη κυβέρνηση είχε το κομματικό συμφέρον πιο ψηλά στην ατζέντα. Ο Παπαγεωργίου λοιπόν, ακούγοντας τη λέξη "ελληνικά", αυτομάτως διέγραψε τη λέξη "κυπριακά" που ακολούθησε, ενώ διέγραψε με την ίδια ευκολία όλα το υπόλοιπο πλαίσιο συμφραζομένων που θα του έδινε το νόημα που ήθελε να δώσει ο Προδρόμου. Σαν ταύρος που βλέπει κόκκινο πανί λοιπόν, επιτέθηκε στη λέξη "ελληνικά"! Αν είναι δυνατόν..! Η στάση αυτή θυμίζει λίγο Δον Κιχώτη που έβλεπε τους ανεμόμυλους για γίγαντες εχθρούς!</span><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"> </span></div>
<div style="text-align: left;">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">5. Στα συν, οι δηλώσεις Κασουλίδη, αλλά και Χατζηγεωργίου στο στούντιο ενός καναλιού (δεν θυμάμαι ποιου), που εμπεριείχαν (για όσο τους άκουσα) τα στοιχεία που πρέπει να χαρακτηρίζουν την επόμενη μέρα: Σοβαρότητα, νηφαλιότητα, εργατικότητα, συνεργασία, συλλογικότητα, ενότητα μπροστά στις δυσκολίες, ενότητα μπροστά στον κίνδυνο της καταστροφής, ενότητα μπροστά στις προκλήσεις της επόμενης μέρας. Στον ίδιο τόνο και οι δηλώσεις του Τάσου Μητσόπουλου, αλλά και του Αβέρωφ Νεοφύτου, που απέπνεαν τα σωστά μηνύματα προς όλους. </span></div>
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
6. Η ομιλία του Νίκου Αναστασιάδη στο "Ελευθερία" ήταν πραγματικά εντυπωσιακή! Αυτό πάει να πει να είσαι ΗΓΕΤΗΣ! Οι πραγματικοί ηγέτες πρέπει να καθοδηγούν και όχι να καθοδηγούνται από αυτό που θα ήθελαν να ακούσουν οι ψηφοφόροι τους! Δηλώνω εντυπωσιασμένος θετικά από τις αναφορές Νίκου Αναστασιάδη στο σεβασμό των ανθυποψηφίων του, στην Ευρώπη και στην επόμενη μέρα γενικά. Αυτό όμως που δεν περίμενα να ακούσω ήταν τις αναφορές του στους Τουρκοκύπριους και γενικότερα την έντονη και παθιασμένη αναφορά του στο Κυπριακό! Ένδειξη ισχυρής θέλησης για μια νέα στρατηγική που να οδηγήσει σε λύση! Ας ελπίσουμε αυτή η πρώτη του ομιλία ως Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας να είναι η αρχή για καλύτερες μέρες για την Κύπρο μας. </div>
</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Εν κατακλείδι μπορεί να συνοψισθούν όλες οι σκέψεις και τα συναισθήματα της ψεσινής βραδιάς σε μια λέξη: ΕΛΠΙΔΑ. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Εύχομαι καλή επιτυχία σε όλους μας στο δύσκολο έργο που αναλαμβάνουμε: Να βγάλουμε τη χώρα μας από το βούρκο και να την οδηγήσουμε σε καλύτερες μέρες. Χρησιμοποιώ πρώτο πληθυντικό πρόσωπο με πλήρη επίγνωση: Ο καθένας από μας έχει προσωπική ευθύνη να σώσει τον τόπο του! </span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: left;">
<span style="color: white; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i style="background-color: black;">"<span style="line-height: 19.190340042114258px;">Ν' αγαπάς την ευθύνη. Να λες: Εγώ, εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. Αν δε σωθεί, εγώ φταίω".</span></i></span></div>
<div style="text-align: right;">
<span style="line-height: 19.190340042114258px;"><span style="background-color: black; color: white; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Καζαντζάκης</span></span></div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-58242580790489298622013-02-23T16:38:00.000+02:002016-01-30T22:59:41.895+02:00Προεδρικές Εκλογές 2013: Υπάρχει επιλογή!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Δεν είναι ότι με την εκλογή Προέδρου, θα αλλάξουν τα πράγματα από τη μια μέρα στην άλλη. Δεν είναι ότι θα βρουν αυτομάτως δουλειά οι 50 τόσες χιλιάδες άνεργοι. Δεν είναι ότι θα γλιτώσουμε την χρεωκοπία χωρίς μνημόνιο. Δεν είναι ότι θα λύσουμε το Κυπριακό ξαφνικά. Ας είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας και με τις προσδοκίες μας.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Έχουμε μπροστά μας δύο υποψηφίους και η Κύπρος θα ακολουθήσει διαφορετικό δρόμο αναλόγως του αυριανού εκλογικού αποτελέσματος. Τα κριτήρια για να προβλέψουμε και να αξιολογήσουμε αυτό τον δρόμο του Μαλά ή του Αναστασιάδη πρέπει να περιλαμβάνουν και τα ακόλουθα:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">1. Ο Μαλάς μπορεί να παρουσιάζεται ως ανεξάρτητος αλλά θα ανεβεί στην εξουσία στηριζόμενος από το κόμμα που βρίσκεται στα τελευταία 5 χρόνια στην κυβέρνηση. Είναι δεδομένο ότι θα στηριχτεί με τον ίδιο τρόπο στους ίδιους ανθρώπους και θα ακολουθήσει παρόμοιες πολιτικές. Η πολιτική ατολμία, αναποφασιστικότητα, καταστροφική αναβλητικότητα, ανευθυνότητα, αδυναμία ενεργούς συμμετοχής στον ευρωπαϊκό και διεθνή χώρο είναι μεν χαρακτηριστικά του Δημήτρη Χριστόφια, αλλά εξίσου είναι χαρακτηριστικά του πολιτικού χώρου που τον ανέθρεψε, του - προσανατολισμένου μόνο στο κομματικό συμφέρον - ΑΚΕΛ. Άρα οι υποσχέσεις για "νέες" λύσεις και "νέες" προτάσεις ακούγονται γελοίες, αφού ούτε έγινε η οποιαδήποτε στοιχειώδης αυτοκριτική ούτε ο αυτονόητος (αν ήθελε ο Μαλάς και το ΑΚΕΛ να εκλεγεί) διαχωρισμός από την προηγηθείσα πενταετία. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">2. Στον αντίποδα είναι ο Νίκος Αναστασιάδης, του οποίου ο πολιτικός χώρος (ΔΗΣΥ) πρέπει να πιστωθεί για διαφορετική αντίληψη για την κρίση, γρήγορα αντανακλαστικά που φάνηκαν με τις προτάσεις για οικονομικά μέτρα, ενώ είναι ο χώρος που αντιλαμβάνεται τα οικονομικά όπως τα αντιλαμβάνεται η σύγχρονη αντίληψη που βασίζεται σε διαχείριση του καπιταλισμού. Είναι ο χώρος που αντιλαμβάνεται τις οικονομικές πραγματικότητες, το διεθνές περιβάλλον και απέδειξε ότι έχει την τόλμη να προχωρήσει με τολμηρές και δύσκολες αποφάσεις προς τα μπροστά ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους. Μια άλλη αντιπολίτευση όλο αυτό το διάστημα θα μπορούσε να είχε φανεί πολύ πολύ πιο ανεύθυνη με καταστροφικές συνέπειες για τον τόπο, αλλά με μεγάλο πολιτικά οφέλη (από πλευράς ψήφων). Όμως δεν το έκαμε.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">3. Στο Προεδρικό μας σύστημα με τις διευρυμένες εξουσίες του Προέδρου της Δημοκρατίας, δυστυχώς ή ευτυχώς οι προσωπικές ικανότητες και χαρακτηριστικά του Προέδρου παίζουν τεράστιο ρόλο, όπως αποδείχτηκε. Δεν έχω κάτι να πω εναντίον του Σταύρου Μαλά, ο οποίος φαίνεται να είναι ένας νεαρός, προσγειωμένος και σοβαρός πολιτικός. Πέρα όμως από αυτά και σε σύγκριση με τον Αναστασιάδη, είναι άπειρος και περιορισμένης πολιτικής εμβέλειας (αυτή τη στιγμή). Ο Αναστασιάδης στον αντίποδα - ανεξαρτήτως του αν συμφωνεί ή διαφωνεί κάποιος με τις πολιτικές του θέσεις - είναι ένας ηγέτης με ισχυρή προσωπικότητα, ένας άνθρωπος με πολιτική τόλμη που μπορεί να πάρει αποφάσεις χωρίς να υπολογίζει τον παράγοντα του πολιτικού κόστους, είναι σοβαρός, είναι πανέξυπνος και εύστροφος, είναι δημοκράτης, έχει αντίληψη των ευρωπαϊκών δρώμενων, έχει τεράστια εμπειρία και δεν πέφτει στην παγίδα του λαϊκισμού, αφού έχει την τόλμη να λέει τα πράγματα με το όνομά τους.</span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Αύριο την Κυριακή, υπάρχει επιλογή! Και αυτή η επιλογή μεταξύ των δύο γίνεται εντελώς ξεκάθαρα διότι ειδικά σε αυτή την χρονική συγκυρία η διαφορά τους είναι από τη γη ως τον ουρανό! Συνεπώς, και η διαφορά στο μέλλον της Κύπρου μας θα είναι από τη γη ως τον ουρανό! </span><br />
<span style="font-size: large;"><br /></span>
<span style="font-size: large;">Αύριο την Κυριακή ψηφίζουμε Νίκο Αναστασιάδη! Και ελπίζω η επόμενη μέρα να μας βρει ενωμένους και έτοιμους να αγωνιστούμε να σώσουμε την πατρίδα μας, όποιο και να είναι το αποτέλεσμα των εκλογών.</span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-47718619514488942942012-11-09T19:10:00.000+02:002012-11-09T23:38:43.544+02:003ος Διεθνής Μαραθώνιος Δρόμος Λευκωσίας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 17.27272605895996px;">Ο Forest Gump στην ομώνυμη ταινία λέει κάποια στιγμή: "That day, for no particular reason, I decided to go for a little run". Και ξεκινά να τρέχει και να τρέχει και σταματημό να μην έχει...</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 17.27272605895996px;">Έτσι κι εγώ, ένιωσα ξαφνικά την ανάγκη να τρέξω! Ήταν απίστευτο το συναίσθημα και το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους! Απελευθερωτικό, αγχολυτικό, ένιωσα να ξαναγεννιέμαι!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 17.27272605895996px;">Αφορμή για αυτό το νέο ξεκίνημα ήταν μια ανακοίνωση που είδα τυχαία σχετικά με τον 3ο Διεθνή Μαραθώνιο Δρόμο στη Λευκωσία που θα γίνει την <b>Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2012</b>! Στα πλαίσια αυτού του αγώνα θα γίνει και ημιμαραθώνιος δρόμος (21 χιλιόμετρα), δρόμος 10 χιλιομέτρων, 5 χιλιομέτρων και 1000 μέτρων. Περισσότερες πληροφορίες </span><a href="http://www.nicosiamarathon.com/" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 17.27272605895996px;" target="_blank">εδώ</a><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 17.27272605895996px;">.</span></div>
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 17.27272605895996px;">Προσωπικά αποφάσισα να συμμετέχω στα 10 χιλιόμετρα. Μια σεβαστή απόσταση για την παρούσα μου φυσική κατάσταση! Πρώτος στόχος η εμπειρία του όλου εγχειρήματος! Δεύτερος στόχος να δω τα όρια μου! Από πλευράς αφοσίωσης και πειθαρχίας πρωτίστως. Από πλευράς φυσικής κατάστασης και αντοχής δευτερευόντως!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 17.27272605895996px;">Κοπιάστε να τρέξουμε στους δρόμους της όμορφης μας πόλης! Αξίζει τον κόπο μόνο και μόνο για την εικόνα που θα παρουσιάζουν άδειοι από αυτοκίνητα και καυσαέρια! </span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-2706060878092265242012-10-19T11:30:00.002+03:002012-11-09T23:38:03.688+02:00Αντι-μνημονιακοί και κοροϊδία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Αν:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">α. Προβλέπεται πολύ σύντομα στάση πληρωμών, και</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">β. Μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο εισροής ρευστού από οποιαδήποτε άλλη πηγή πέραν από την Τρόικα,</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">τότε <u><b>μας κοροϊδεύεις</b></u> όταν λες ότι:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">- Είσαι αντι-μνημονιακός, δηλαδή εναντίον του μνημονίου (ενώ οι άλλοι πάντα ονειρεύονταν ένα μνημόνιο ας πούμε), <b>ενώ την ίδια στιγμή δεν προτείνεις κάποια εφικτή εναλλακτική για να αποφύγουμε την επερχόμενη στάση πληρωμών.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">- Δεν θα δεχθούμε τους όρους που θα θέσει η Τρόικα.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Αντί να αναλώνονται κάποιοι πολιτικοί μας σε επιδεικτικούς λεονταρισμούς μπροστά από μικρόφωνα και κάμερες σε ένα αγώνα για το ποιος είναι πιο "αντί" στο μνημόνιο, θα έπρεπε να είχαν τουλάχιστον την αίσθηση ευθύνης σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία να μιλούν με ειλικρίνεια στον κόσμο.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Καλλιεργείται (εσκεμμένα ή λόγω ηλιθιότητας;) η εντύπωση ότι έρχονται οι ξένοι με σκοπό να μας καταστρέψουν οικονομικά και εμείς πρέπει να αντισταθούμε! Είμαι σίγουρος ότι θα ακουστούν φωνές κάποια στιγμή ότι <i><b>μας εκδικούνται λόγω της απόρριψης του σχεδίου Ανάν</b></i>!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Η σωστή αντιμετώπιση θα έπρεπε να ήταν η καλλιέργεια της ευρύτερης συναίνεσης και σύμπνοιας προς τη συνειδητοποίηση ότι έχουμε ένα οικονομικό μοντέλο που στηρίζεται σε θεμέλια που έχουν κάποια προβλήματα. Ανεξαρτήτως των παραγόντων που μας έφεραν λίγο πριν το χείλος του γκρεμού, αυτή την ώρα οφείλουμε να κοιτάξουμε κατάματα τα προβλήματα και να τα διορθώσουμε.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-size: large;">Τρανό παράδειγμα των πιο πάνω <i><b>η δήλωση του Χριστόφια ότι για την υπεράσπιση της ΑΤΑ θα κατεβεί και στους δρόμους</b></i>, καθώς και οι απαντήσεις Στέφανου Στεφάνου προς τα πυρά Αναστασιάδη. Αναρωτιέμαι αλήθεια: Δεν αντιλαμβάνονται την κρισιμότητα της κατάστασης; Μου φαίνεται ότι κάποιοι έμπλεξαν την άσκηση πολιτικής με την πολιτική συζήτηση στον καφενέ εν μέσω παρτίδων πιλόττας.</span></div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-32169101952745908882012-04-06T16:10:00.000+03:002012-04-06T16:10:31.643+03:00Θετική αποτίμηση της κριτικής (ακόμα κι όταν έχει τη μορφή κοροϊδίας)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="text-align: justify;">Προχτές πήγα να παίξω μπάσκετ με ένα φίλο. Μετά τα ματσάκια μας και λίγη προπόνηση, κάναμε διαγωνισμό τριπόντων. Ρίχναμε 2 από κάθε (νοητή) θέση της περιφέρειας, σύνολο 10 τρίποντα. Έβαζα 1 ως 3 από τα 10 και μια φορά είχα κάνει ρεκόρ με 4/10. Σε κάποια στιγμή εν τω μεταξύ, είχε έρθει κι ένας Κινέζος στο καλάθι που ήμασταν κι έριχνε κι αυτός. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Σε ένα μου τρίποντο, γέλασε. Είχε πάει κάπως παράξενα στο καλάθι η μπάλα και λέω "γι' αυτό ήτανε..." </div><div style="text-align: justify;">Σε ένα άλλο που έριξα ξαναγέλασε. Αυτό είχε μπει ταμπλό-μέσα και λέω "γι' αυτό θα 'ναι..."</div><div style="text-align: justify;">Σε ένα άλλο που έριξα και δεν είχε τίποτα που να μπορεί να θεωρηθεί (μπασκετικά) αστείο, ξαναγέλασε πολύ πιο έντονα! Μένω κι εγώ κι ο φίλος και τον κοιτάζουμε παραξενεμένοι κι αυτός όλο γελάει και περισσότερο! Του λέω "γιατί γελάς;" με απορία και μια κάποια ενόχληση. Μου λέει "Ρίχνεις με απαίσιο στυλ/τρόπο!" Έμεινα να τον κοιτάζω και σκεφτόμουνα "καλά ρε φίλε σε έβαλα υπεύθυνο να κρίνεις; Και γελάς κιόλας και με κοροϊδεύεις; Παίζω μπάσκετ απ' τα 10 μου χρόνια και θα μου πεις εσύ τώρα αν ρίχνω σωστά ή όχι;"</div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Μετά σκέφτηκα ότι μπορεί να έχει και δίκιο. Δεν είμαι δα κι ο Τζόρνταν! Και χαμογέλασα. Και του είπα: "τι κάνω λάθος;" Δοκίμασε να μου εξηγήσει τι έκανα κατά την άποψή του λάθος. Και κατάλαβα. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Στην επόμενη δεκάδα (ο Κινέζος είχε φύγει όμως - κρίμα!), έκανα ρεκόρ με 6 στα 10, έχοντας στο νου συνέχεια τη συμβουλή του Κινέζου! Άμα ρίχνω βολές και βάζω 5/10, νομίζω ότι καταλαβαίνετε πόσο σπουδαίο είναι το 60% στα τρίποντα, για μένα που δεν θεωρήθηκα ποτέ μου σουτέρ. </div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;">Το συμπέρασμα αυτής της ιστορίας για μένα είναι ότι τελικά η κριτική, αλλά ακόμα και το να γελάσει κάποιος μαζί σου και εις βάρος σου, πρέπει να το αντιμετωπίζεις θετικά. Να το περνάς απ' το μυαλό σου και να σκέφτεσαι "λες να έχει δίκαιο;". Συνήθως, εγώ προσωπικά δεν δέχομαι εύκολα την κριτική και μπαίνω σε άμυνα (είμαι και πολύ ισχυρογνώμων) χωρίς να μου περνάει απ' το μυαλό ότι ίσως, έστω σε ένα μικρό ποσοστό, ο άλλος μπορεί να έχει δίκαιο. </div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-22230853739706369282012-04-02T22:47:00.001+03:002016-10-11T20:38:06.268+03:00Πυραμίδα η World-Ventures?<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<i><b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><u>Προσοχή:</u> Η ανάρτηση που ακολουθεί μπορεί να σώσει μερικά λεφτά σας από το να καταλήξουν στην τσέπη κάποιου επιτήδειου. </span></b></i></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Πρόσφατα με ξαναπροσέγγισαν (με τον γνωστό τρόπο: έλα να πιούμε ένα καφέ να σου μιλήσω για ένα "θέμα") στην εν λόγω εταιρεία. Λέω ξανά διότι με είχαν προσεγγίσει και παλιότερα, χωρίς να με πείσουν και είπα αυτή τη φορά να εξετάσω σε λίγο περισσότερο βάθος το όλο ζήτημα. </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<u><b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τι είναι η World-Ventures: </span></b></u></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Όπως μπορείτε να δείτε και από την σελίδα τους, είναι μια εταιρεία που προσφέρει φτηνές διακοπές. Και ποιο είναι το πρόβλημα τότε; θα ρωτήσετε. Το σύνθημα είναι το εξής: "Join World-Ventures and let us show you how to make a living... Living!" δηλαδή έλα κι εσύ στην World-Ventures και άσε μας να σου δείξουμε πώς να βγάλεις τα προς το ζην... ζώντας! Αυτό που λέει δηλαδή είναι ότι μπορείς να βγάλεις λεφτά!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<u><b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Πώς λειτουργεί: </span></b></u></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Με την εγγραφή σου πρέπει να καταβάλεις ένα ποσό, περίπου €250-€300. Ακολούθως, καταβάλλεις κάθε μήνα μια μηνιαία δόση, περίπου €30-€40 (ή και περισσότερα). Όμως, σου λένε ότι αν γράψεις ακόμα 4 μέλη στην εταιρεία, τότε σταματάς να πληρώνεις μηνιαίες δόσεις (και ίσως να σου επιστρέφεται και το αρχικό ποσό). Επιπλέον, αν γράψεις περισσότερα από 4 μέλη, ή αν τα μέλη που έγραψες γράψουν κι αυτά καινούρια μέλη, τότε ξεκινάς να παίρνεις μια προμήθεια κάθε μήνα! Άρα βγάζεις λεφτά ΚΑΙ επιπλέον έχεις και προσφορές για φθηνές διακοπές! Αν γράψεις πολλά μέλη, τότε η προμήθειά σου θα μετατραπεί σε ένα αξιοπρεπές μηνιάτικο! Φανταστικό!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<u><b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Το πρόβλημα:</span></b></u></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Δεν είμαι ειδικός στα οικονομικά ούτε στα μαθηματικά. Όμως, οι ακόλουθες σκέψεις πηγάζουν από την κοινή λογική. Κατ' αρχής στα οικονομικά θεωρούμε ότι όλοι κάνουν λογικές (rational) επιλογές για να μεγιστοποιήσουν την ωφέλειά τους. Υπάρχει πιθανότητα κάποιος να γραφτεί και να δώσει (λέμε τα μίνιμουμ: €250 + 12 μήνες Χ €30 = 250 + 360) €610 ευρώ μέσα σε ένα χρόνο για να αποκτήσει προσφορές για φθηνές διακοπές; Να σημειωθεί ότι οι τόποι διακοπών είναι συγκεκριμένοι και τα πακέτα είναι επίσης για συγκεκριμένες ημερομηνίες. Αλλά ακόμα κι αν δεν είναι έτσι και είναι πραγματικά καλά πακέτα στα οποία γλιτώνεις το 50% ή και το 60% της τιμής, σε ποιον πραγματικά θα σύμφερε κάτι τέτοιο; Δίνεις €610 χωρίς να έχεις αποκτήσει τίποτα, μόνο την προσδοκία ότι ΑΝ θέλεις να πας διακοπές και θέλεις να πας στους τόπους που προσφέρουν, στα ξενοδοχεία που συνεργάζονται και στις ημερομηνίες που υπάρχουν διαθέσιμα τα πακέτα, τότε θα πληρώσεις το 40% της τιμής. Προσωπικά, λογικά σκεφτόμενος, δεν θα δεχόμουν ακόμα κι αν ήταν να πλήρωνα το 10%. Η αλήθεια φέτος δεν ξέρω αν θα μπορέσω να κάνω διακοπές. Άρα συμπεραίνουμε ότι κανείς λογικός άνθρωπος δεν θα μπει για τα ταξίδια. Θα μπει κάποιος με την προοπτική να γράψει, τουλάχιστον ακόμα 4 άτομα. Αν πιστεύει ότι δεν μπορεί να γράψει 4 άτομα, δεν θα μπει. Επίσης, αν κάποια στιγμή ανακαλύψει ότι δεν μπορεί να το κάνει, θα βγει (χάνοντας τα 250 και όλες τις ήδη καταβληθείσες μηνιαίες "δόσεις").</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<u><b><span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τα μαθηματικά που δεν βγαίνουν:</span></b></u></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Το γεγονός ότι όλοι λειτουργούν λογικά και για το συμφέρον τους επιστρέφει εδώ. Οι αριθμοί όμως είναι ένα πρόβλημα γιατί μας λένε την απλή αλήθεια: </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">1</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">4</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">16</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">64</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">256</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">1024</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">4096</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">16384</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">65536</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Για να λειτουργήσει το όλο οικοδόμημα της πυραμίδας (γιατί περί αυτού πρόκειται) οι 4 πρώτοι που γράφτηκαν από τον επικεφαλής, πρέπει να βρουν ακόμα 16. Αυτοί οι 16 όμως θα γραφτούν και θα παραμείνουν γραμμένοι, μόνο αν έχουν γράψει άλλους 64. Αυτοί οι 64 όμως πρέπει να βρουν 256 κ.ο.κ. Ως αποτέλεσμα όλου αυτού μόλις η 8η φουρνιά χρειάζεται 16.384, που όμως και πάλι θα γραφτούν μόνο αν βρουν τους άλλους 65.536 να γράψουν! Δεν ξέρω αν αντιλαμβάνεστε το μέγεθος του πληθυσμού πάντως η 11η στοιβάδα χρειάζεται 1.048.576. Πληροφοριακά και σύμφωνα με επίσημα στατιστικά η Κύπρος έχει 800.000 κατοίκους και κάτι ψιλά. Και θυμηθείτε: Οι αριθμοί αυτοί μας λένε τι γίνεται όταν ο καθένας γράφει μόνο 4 και όχι περισσότερους.</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><u><b>Η απάτη:</b></u> </span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Από την τελευταία πρόταση συνεχίζω. Λέμε τώρα για παράδειγμα ότι πάνε όλα αντίθετα απ' ότι λένε τα μαθηματικά και υπάρχουν 65.536 άτομα που θεωρούν ότι θα κάνουν πολλές διακοπές και για αυτό θα γραφτούν. Και δεν θέλουν να γράψουν άλλους, διότι αυτοί το κάνουν για τις προσφορές. ΟΚ. Άρα κανείς από όλους τους προηγούμενους δεν πληρώνει (διότι έχει ήδη γράψει 4 νέα μέλη) και οι 65.536 αυτοί φίλοι μας έχουν δώσει από €250 και κάθε μήνα δίνουν τη μηνιαία τους δόση (€30). Το αρχικό ποσό που έχουν δώσει ήταν συνολικά €16.384.000 (ναι δεκαέξι εκατομμύρια) και κάθε μήνα δίνουν συνολικά €1.966.080. Απορία: Πού πάνε αυτά τα λεφτά; Στις διακοπές τους; Δεν θέλω να κάνω υπολογισμό τι ποσό αναλογεί στις διακοπές του καθενός, ακόμα κι αν το 10% κάνει διακοπές Κάθε μήνα, πράγμα αδιανόητο για την κοινή λογική!</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Χωρίς άλλα μαθηματικά, καταλήγω σε ένα συμπέρασμα: Η εταιρεία αυτή είναι πυραμίδα και ο μόνος τρόπος να λειτουργεί για πάντα είναι να βρεθούνε πολλοί που να είναι γραμμένοι και να πληρώνουν χωρίς να γράφουν καινούριους. Αυτό δεν συμβαίνει διότι σε κανένα δεν συμφέρει πραγματικά αυτό, οπότε για να είναι γραμμένος γυρεύει να γράψει κι άλλους. Αν δεν βρίσκει, βγαίνει! Άρα το πράμα αυτό όπως έδειξα έχει όρια και αυτά είναι πολύ πιο κοντά από ότι νομίζουμε. </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><u><b>Εν κατακλείδι:</b></u> </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Σημαντικότερο στοιχείο για μένα είναι ότι δεν υπάρχει τελικό προϊόν στην πραγματικότητα, αφού το όλο σύστημα τροφοδοτείται - και εν τέλει επιβιώνει - μόνο όταν εγγράφονται συνεχώς νέα μέλη. Στην πραγματικότητα, τα έσοδα αυτής της εταιρείας προέρχονται εξ ολοκλήρου από τα ίδια της τα μέλη (τα νέα μέλη), έσοδα τα οποία διανέμονται ουσιαστικά σε αυτούς που γράφτηκαν προηγουμένως και έφεραν αυτά τα νέα μέλη στην εταιρεία, με τη μερίδα του λέοντος να παίρνουν πάντα τα πολύ παλιά και πρώτα μέλη. Πανέξυπνη ιδέα, δεν μπορείτε να πείτε: Δημιουργείται αυτομάτως κίνητρο για όλα τα μέλη να εγγράψουν νέα μέλη και άρα να αυξήσουν τα έσοδα όλων των μελών (που είναι αποπάνω τους στην πυραμιδοειδή αλυσίδα - "ομάδες" τα ονομάζουν). </span><br />
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Τώρα στην ερώτηση που μου κάνουν φίλοι αν μπορείς να βγάλεις λεφτά από αυτό, υποψιάζομαι ότι από όσους εγγράφονται, καταφέρνουν να βγουν κερδισμένοι περίπου 1-2%. Αν κάποιος έχει απεριόριστο ελεύθερο χρόνο, όρεξη, μεγάλο κύκλο γνωριμιών και κυρίως, κύκλο γνωριμιών στις οποίες δεν έχει συνειδησιακά θέματα να "πουλήσει" ένα προϊόν, με πιθανότατο αποτέλεσμα την απώλεια εισοδήματος για κάποιους από αυτούς, τότε ναι, ίσως να είναι μια "ευκαιρία" για σένα. <u>Προσοχή όμως:</u> <u>ΜΗΝ το δοκιμάσετε με συγγενείς και φίλους γιατί εκτός του ότι ΔΕΝ θα πετύχει, ταυτόχρονα ρισκάρετε (το υπερπολύτιμες) ανθρώπινες σας σχέσεις αναζητώντας πιθανό οικονομικό όφελος.</u></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "verdana" , sans-serif;">Υ.Γ.: Ενημερωτικά παρατίθεται η σχετική ανακοίνωση της αστυνομίας που φωτογραφίζει την World-Ventures αν και δεν την κατονομάζει:</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<div align="right" class="MsoNormal" style="tab-stops: 101.25pt; text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>24 Μαρτίου, 2010</b></span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"> </span></span></div>
<h1 style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΡ. 3<o:p></o:p></span></h1>
<h1 style="line-height: 150%; text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">Πληροφορία για πιθανή διάπραξη απάτης τύπου ¨Πυραμίδα¨<o:p></o:p></span></h1>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Έχει παρατηρηθεί το τελευταίο διάστημα, ότι συγκεκριμένη ομάδα ατόμων, διοργανώνει συγκεντρώσεις σε όλη την Κύπρο υπό μορφή σεμιναρίων, για δημιουργία θετικής σκέψης μέσω ταξιδιών. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Οι συμμετέχοντες καλούνται να εγγραφούν ως μέλη σε συγκεκριμένη εταιρεία, καταβάλλοντας χρηματικό ποσό €240 περίπου. Στη συνέχεια, καλούνται να προσελκύσουν και άλλους φίλους και συγγενείς, με σκοπό να παρακολουθήσουν τα σεμινάρια και τελικά να εγγραφούν ως μέλη, καταβάλλοντας και αυτοί το αντίστοιχο ποσό. Σύμφωνα με τους διοργανωτές των σεμιναρίων, το όφελος αυτών που προσελκύουν νέα μέλη, είναι η εξασφάλιση δωρεάν ή φθηνών διακοπών. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Τα πρόσωπα της ομάδας αυτής, που συνεχώς διευρύνεται, φαίνεται να ενεργούν ως μεσάζοντες, για λογαριασμό της πιο πάνω εταιρείας, η οποία εδρεύει σε χώρα του εξωτερικού. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Αν και μέχρι σήμερα, δεν υπήρξε οποιαδήποτε καταγγελία για εξαπάτηση, ο τρόπος που δραστηριοποιείται η συγκεκριμένη ομάδα ατόμων, θυμίζει έντονα περίπτωση απάτης τύπου ¨πυραμίδας¨, που στην περίπτωση αυτή, υπάρχει αυξημένος κίνδυνος να εξαπατηθούν πολίτες. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Με αφορμή τη δραστηριότητα της συγκεκριμένης εταιρείας και στην Κύπρο, η Αστυνομία καλεί το κοινό, εφόσον περιέλθουν στην αντίληψη του τέτοιου είδους δραστηριότητες, να είναι ιδιαίτερα προσεκτικό και επιφυλακτικό.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: 150%; text-indent: 36pt;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span><br /></span>
<br />
<div style="text-align: right;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Γραφείο Τύπου</span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"> </span></span></div>
</div>
</div>
Unknownnoreply@blogger.com545tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-76192044922629844142011-04-14T18:56:00.002+03:002011-04-14T19:14:42.642+03:00Πατήρ Κονάνος<div style="text-align: justify;">Εντελώς τυχαία έμαθα για αυτή την ομιλία. Και μπορώ να πω με σιγουριά ότι άξιζε τον κόπο. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Η ομιλία έγινε χθες στο χώρο της Κρατικής Έκθεσης στη Λευκωσία. Ο πατήρ Κονάνος μίλησε για το άγχος. Με μια λέξη ήταν εξαιρετικός.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Απλότητα, αμεσότητα, οικειότητα και αυτή η ξεκάθαρη εντύπωση ότι είναι κι αυτός ένας από μας. Ήταν φανερό ότι μιλούσε για κάτι που έζησε και ζει καθημερινά και ο ίδιος.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Μερικά πράγματα που συγκράτησα (ειπωμένα με το δικό μου τρόπο, όπως τα κατάλαβα):</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">1. Προσαρμοστικότητα. Πρέπει να μάθουμε να είμαστε βολικοί και να προσαρμοζόμαστε στις καταστάσεις. Και να προσπαθούμε να βελτιώσουμε, ότι μπορεί να αλλάξει. Η αποτυχία είναι μέσα στα πιθανά αποτελέσματα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">2. Σημαντική πηγή άγχους: "Τι θα πει ο κόσμος;" Φράση που συγκράτησα αυτούσια: "Άσ' τον κόσμο στον κόσμο του και ζήσε στο δικό σου κόσμο!"</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">3. Είναι πολύ σημαντικό να έχουμε τουλάχιστον ένα άτομο να μας ακούσει. Να μοιραστούμε τη στενοχώρια, την ανησυχία και το άγχος μας. Και με το ίδιο τρόπο πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να ακούσουμε τους άλλους.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">4. Να ζούμε το εδώ και το τώρα. Στην πραγματικότητα αγχωνόμαστε συνήθως για πολύ μακρινά (και μάλλον εξαιρετικά απίθανα) πράγματα. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">5. Να βλέπεις μπροστά, στις στιγμές που έρχονται, την ελπίδα. Να κοιτάζεις με αισιοδοξία φανταζόμενος τα θετικά. Να πιστεύεις πραγματικά ότι όλα θα πάνε καλά. Και να προσεύχεσαι πιστεύοντας ότι τα θετικά θα γίνουν.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">6. Μετά από ένα δυο χρόνια αυτό που σε αγχώνει απίστευτα σήμερα, δεν θα είναι τίποτα, δεν θα υπάρχει καν στο σκηνικό της ζωής σου. Πιθανότατα ούτε θα το θυμάσαι. Άρα το άγχος είναι μια απάτη, μια παγίδα, που όλοι πέφτουμε μέσα.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">7. Το ψέμα φέρνει άγχος. Προσπαθείς να μη φανερωθεί το ψέμα και λες κι άλλα, και αγχώνεσαι. Αλήθειες.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">8. "Όταν αγχωθείς, ζήτα τη βοήθεια του θανάτου" (μακάβριο το ξέρω και το τόνισε και ο ομιλητής). Το είπε όμως με τόσο αστείο τρόπο που ο κόσμος κατάλαβε τί ήθελε να πει.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">9. Να μην στηρίζεσαι στη γνώμη των άλλων για να θεωρήσεις ότι έχεις αξία. Να ξέρεις ότι έχεις αξία από μόνος σου, από την ύπαρξή σου και μόνο, από την χάρη του Θεού που κουβαλάς, από την εικόνα του Θεού που επίσης κουβαλάς και από πολλά άλλα. Όταν στηρίζεσαι στην γνώμη των άλλων, αγχώνεσαι και μάλιστα πολύ.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">10. Αναφέρθηκε και στο κουτσομπολιό (κάπως εκτός θέματος), αλλά ήταν ενδιαφέρον ο τρόπος που το έθεσε. Είπε, αν θυμάμαι καλά, με βάση μια προσωπική του ιστορία, ότι ποτέ δεν ξέρουμε γιατί και διότι κάποιος έκανε κάτι. ΝΑ μην κρίνουμε όμως όταν δεν ξέρουμε γιατί πολύ πιθανό να κάνουμε λάθος. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Γενικά, ένιωσα όμορφα μετά το τέλος της ομιλίας. Ένιωσα σαν να είχα μόλις μιλήσει με έναν καλό φίλο και μου είπε μερικά σωστά λόγια ξέροντας με πολύ καλά. Ειδικά στην παρούσα μου φάση, ο πατήρ Κονάνος ήταν σαν να μου μιλούσε αποκλειστικά εμένα. Ήταν και σήμερα το απόγευμα στην Ελίτα αλλά δεν τον είδα. Ελπίζω να βρω την εκπομπή κάπου στο ίντερνετ.</div>Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-40259116879445037062010-12-24T10:22:00.005+02:002015-09-17T23:41:46.175+03:00Ο τρόπος να αγαπάς<div style="text-align: justify;">
Ο καθένας μέσα σε μια σχέση αναμένει κάποια πράγματα από τον άλλο. Και εκδηλώνεται με τον τρόπο που έμαθε. Και πώς έμαθε; Από τις σχέσεις τις οποιες έχει "ζήσει":</div>
<div style="text-align: justify;">
<br />
1. Τις δικές του προηγούμενες σχέσεις κατα κύριο λόγο.<br />
2. Τη σχέση των γονιών του.<br />
3. Σχέσεις άλλων ανθρώπων (πολύ καλών φίλων ως επί το πλείστον).<br />
<br />
Με αυτές τις σκέψεις πρέπει να προχωρήσουμε ένα βήμα παρακάτω: Το να αγαπάς είναι κάτι που μαθαίνεται. Είναι μια γνώση ειδικότερη, μια τέχνη, την οποία δεν διαθέτει ο άνθρωπος εκ φύσεως και από τη γέννησή του. Φυσικά, κάθε άτομο διαθέτει την ικανότητα να μάθει.<br />
<br />
Αιτιολογική σκέψη για το γεγονός ότι το να αγαπάς αποτελεί τέχνη, της οποίας η εκμάθηση απαιτεί προσπάθεια, είναι η εξής:<br />
<br />
Το να αγαπάς είναι η εκδήλωση του συναισθήματος της αγάπης. Αποτελεί δηλαδή πράξη, ενέργεια, δράση. Ο άνθρωπος από τη γέννηση του και μετά, παρατηρεί και μαθαίνει τις εκδηλώσεις των συναισθημάτων. Οι εξωτερικές εκδηλώσεις του συναισθήματος είναι οι ενδείξεις που οδηγούν στο συμπέρασμα της ύπαρξής του. Για παράδειγμα, κάποιος καταλαβαίνουμε ότι είναι θυμωμένος από την εξωτερική εκδήλωση του συναισθήματος στο πρόσωπό του (π.χ. ύφος με κατεβασμένα φρύδια, "δημμένα", όπως λέμε), και στην εξωτερική εκδήλωση με τα χέρι (π.χ. να χτυπήσει με δύναμη το χέρι στο τραπέζι). Έτσι μαθαίνουμε να αντιλαμβανόμαστε κάποιον που νιώθει θυμό, από τις "θυμωμένες" εκδηλώσεις του. Με το ίδιο σκεπτικό αντιλαμβανόμαστε κάποιον που νιώθει αγάπη. Με τις εκδηλώσεις της.<br />
<br />
Αν όμως για το θυμό οι εκδηλώσεις μοιάζουν σε αρκετά μεγάλο βαθμό από άνθρωπο σε άνθρωπο, για την αγάπη οι εκδηλώσεις ποικίλουν σε απίστευτο βαθμό. Και αν θεωρήσουμε ότι ο κάθε άνθρωπος παρατηρεί και αντιλαμβάνεται εκδηλώσεις διαφορετικές (εύλογο, αν λάβουμε υπόψη τους παράγοντες 1-3 που προαναφέρθηκαν), τότε καταλήγουμε στο ότι <span style="font-style: italic; font-weight: bold;">"άλλη αγάπη, άλλη αγάπη έχει ο καθένας στο μυαλό του..."</span> (στίχος από το τραγούδι "Πλατεία Ασωμάτων" των αδερφών Κατσιμίχα).<br />
<br />
<object height="385" width="480"><param name="movie" value="http://www.youtube.com/v/IHkaTXx5IxQ?fs=1&hl=en_US"><param name="allowFullScreen" value="true"><param name="allowscriptaccess" value="always"><embed src="http://www.youtube.com/v/IHkaTXx5IxQ?fs=1&hl=en_US" type="application/x-shockwave-flash" allowscriptaccess="always" allowfullscreen="true" width="480" height="385"></embed></object><br />
<br />
<br /></div>
Unknownnoreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-68645398920518999522010-09-07T16:43:00.009+03:002010-09-07T17:26:55.414+03:00Έστω και την υστάτη εποικοδομητικός διάλογος<div style="text-align: justify;"><span style="font-size:130%;">Επανέρχομαι με πολιτικά. Γιατί δεν αντέχω. Δεν μπορεί να χωρέσει το μυαλό μου ότι συνεχίζουμε στο ίδιο σκηνικό.<br /><br />Αναμένεται σύντομα έκθεση του ΟΗΕ που θα καταγράφει τα αποτελέσματα και κυρίως την προοπτική που έχει (αν έχει) η παρούσα διαδικασία των συνομιλιών. Είναι υπαρκτός και βάσιμος ο κίνδυνος, η έκθεση αυτή να αποτελέσει τον τερματισμό της διαδικασίας και την de jure αποδοχή πλέον της διχοτόμησης. Είναι μπροστά μας λοιπόν <span style="font-weight: bold;">σοβαρότατοι κίνδυνοι</span> για την όποια πιθανότητα θετικής επίλυσης του εθνικού μας προβλήματος. Θα ανέμενε κανείς ότι την κρίσιμη αυτή ώρα, οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου θα αναζητούσαν αγωνιωδώς την πιο σωστή στρατηγική για να κερδίσουν τη δύσκολη αυτή μάχη.<br /><br />Αντ' αυτού, έχουμε ανταλλαγή πυρών που μεταφράζεται σε ανταλλαγή χαρακτηρισμών μεταξύ των πολιτικών μας αρχηγών.<br /><br />Τι είναι αυτό που χρειάζεται; <span style="font-weight: bold;">ΕΠΟΙΚΟΔΟΜΗΤΙΚΟΣ ΔΙΑΛΟΓΟΣ</span>.<br /><br />Κάποιοι μιλάνε για ενότητα. Πώς μεταφράζεται η ενότητα; Με την απουσία κριτικής; Με την αποδοχή και πλήρη στήριξη των ενεργειών της κυβέρνησης;<br /><br />Θεωρώ ότι η ενότητα χτίζεται πρωτίστως όταν αποφεύγουμε τους χαρακτηρισμούς κάθε είδους. Το είδα αυτό πολύ καλά στα φοιτητικά δρώμενα. Στις όποιες συζητήσεις πάντοτε προέκυπταν χαρακτηρισμοί. Το ίδιο ακριβώς μοτίβο επικρατεί και στην πολιτική σκηνή της Κύπρου. Μιλούν για καταδότες, προδότες, πλασιέ των τουρκικών θέσεων, φασίστες, ρατσιστές, μειωμένων αντιστάσεων κλπ. "Σ' όποιο δάσκαλο καθίσεις, τέτοια γράμματα θα μάθεις", λέει μια παροιμία.<br /><br />Ο εποικοδομητικός διάλογος στηρίζεται στο ότι αυτός που θα λάβει τελικά την απόφαση και θα χαράξει την στρατηγική δεν είναι τέλειος. Ουδείς τέλειος. Εφόσον δεν είναι τέλειος, θεωρούμε ότι θα μπορούσε να εφαρμόσει μια στρατηγική καλύτερη, μετά από </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >συνδιαβούλευση</span><span style="font-size:130%;"> με τους υπόλοιπους. Θεωρώ ότι </span><span style="font-weight: bold;font-size:130%;" >ο κάθε πολιτικός χώρος</span><span style="font-size:130%;">, θα μπορούσε να προσφέρει ουσιαστικά στην διαδικασία των διαπραγματεύσεων. Πολλά μυαλά, όταν συνεργαστούν, μπορούν να καταλήξουν σε πιο σωστά συμπεράσματα από ένα μυαλό.<br /><br />Για κάθε θέμα που προκύπτει, για κάθε θέμα που πρόκειται να συζητηθεί με την άλλη πλευρά, θα ήταν ευχής έργον, αν προηγούνταν κατάθεση εμπεριστατωμένων προτάσεων και συζήτηση επ' αυτών. Η απόφαση ανήκει βεβαίως σε έναν, αλλά η εξέφραση των οποιωνδήποτε αμφιβολιών, επισημάνσεων, προσθηκών, διορθώσεων σε αυτή τη διαδικασία της συνδιαβούλευσης θα μπορούσε να φανεί εξαιρετικά χρήσιμη. Η κακή κριτική, ακόμα και η μηδενιστική, είναι χρήσιμη όταν εκφράζεται στα πλαίσια αυτού του διαλόγου. Αποτελεί την έκφραση μιας μερίδας κόσμου και θεωρώ σημαντικό να ακούγεται και αυτή η φωνή.<br /><br />Δεν ισχυρίζομαι ότι υπάρχει η δυνατότητα να καταλήξουμε ποτέ σε πλήρη συμφωνία μεταξύ μας. Οι διαφωνίες θα διατηρούνται και η κριτική θα γίνεται. Όμως γιατί αυτό να είναι απαραιτήτως κακό; Όταν απορρίπτεις και <span style="font-weight: bold;">αντιπροτείνεις εμπεριστατωμένες στρατηγικές και βήματα, τότε μόνο θετικά μπορούν να προκύψουν</span>. Με αυτό τον τρόπο, αν κάποιες από τις προτάσεις τελικώς ακολουθηθούν (γιατί κρίνονται ως ορθότερες, έστω και αν δεν προέρχονται από την κυβέρνηση - είπαμε: ουδείς τέλειος), το αίσθημα της ευθύνης διαχέεται σε περισσότερους.<br /><br />Έχει ειπωθεί πολλάκις ότι είναι η ώρα που <span style="font-weight: bold;">προέχει η πατρίδα</span>. Προέχει ο τόπος μας και δεν υπάρχει χώρος για κομματικές αντιπαραθέσεις άνευ ουσίας. Ας καθίσουμε σε ένα τραπέζι και ας ανεβάσουμε την πολιτική ζωή της Κύπρου μερικά επίπεδα. Κανένας δεν είναι απολύτως σωστός. Ας έχουμε το θάρρος να δεχτούμε τις απόψεις των άλλων.<br /><br />Ας αφήσουμε τους συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς και ας κοιτάξουμε πώς θα σώσουμε τον τόπο μας. Βρισκόμαστε στην άκρη του γκρεμού, αν δεν έχουμε ήδη πέσει στο κενό. <span style="font-weight: bold;">Ας λογικευτούμε έστω και την υστάτη.</span><br /><br />Υ.Γ.: Γενικόλογα τα λέω το ξέρω. Δεν θέλω να μπω σε ονόματα και παραδείγματα, γιατί ευθύνονται όλοι. Ίσως όχι όλοι στον ίδιο βαθμό. Αλλά ας είναι.<br /></span><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-34599443135004113882009-07-01T19:43:00.005+03:002015-09-17T23:30:43.212+03:00Αυτό το πρόβλημα ήταν μια κάποια λύσις...<div style="text-align: justify;">
Η πολιτική ζωή στην Κύπρο έχει ένα χαρακτηριστικό. Είναι μια πολιτική ζωή εξαιρετικά μονοθεματική. <span style="font-weight: bold;">Κυπριακό - τελεία και παύλα. </span>Θεωρώ ότι η ενασχόληση με την πολιτική εμπεριέχει πολλά άλλα τα οποία στην Κύπρο ούτε καν φανταζόμαστε.<br />
<br />
Θα μου πείτε: Ναι, αλλά το Κυπριακό αποτελεί το πιο σημαντικό απ' όλα, αποτελεί ένα εθνικό ζήτημα που είναι η πρώτη μας προτεραιότητα. Η Ευρώπη, ο ΟΗΕ, και άλλοι πολλοί θεωρούν το Κυπριακό ένα πρόβλημα που πρέπει να επιλυθεί και το θέτουν σε πρώτη προτεραιότητα και εμείς, οι άμεσα εμπλεκόμενοι, θα το θεωρούμε ασήμαντο; Όχι. Ποτέ δεν είπα κάτι τέτοιο, απαντώ.<br />
<br />
Σίγουρα είναι το πιο σημαντικό. Όμως <span style="font-weight: bold;">δεν είναι το μόνο</span> ζήτημα που υπάρχει. Και κυρίως αυτό που θέλω να τονίσω είναι ότι <span style="font-weight: bold;">δεν εξαντλείται στο Κυπριακό η πολιτική ενασχόληση</span>.<br />
<br />
Παιδική απορία: Δηλαδή στις άλλες χώρες που δεν έχουν παρόμοιο πρόβλημα με το Κυπριακό, <span style="font-weight: bold;">οι πολιτικοί τι κάνουν; </span>Κάθονται και τα ξύνουν;<br />
<br />
Η μονοθεματικότητά μας αυτή γίνεται αντιληπτή σε πάρα πολλούς τομείς. Κι αυτό δεν φαίνεται μόνο στην ανεπάρκεια των πολιτικών. Φαίνεται στη δική μας άγνοια (χωρίς φυσικά να εξαιρείται ο γράφων). Οι ημιμαθείς περί κυπριακού θεωρούνται πολιτικοί διανοούμενοι για την κοινή μας γνώμη. Ιδίως μες τη νεολαία μας βλέπω να ξεχωρίζουν αυτοί που βλέπουν 5% από το ένα μάτι στο θέμα κυπριακό γιατί όλοι οι υπόλοιποι είναι θεόστραβοι (παραλλάσσοντας το "στους στραβούς ο μονόφθαλμος"). Ακόμα χειρότερα: Αυτοί είναι κομματικά στρατευμένοι και το μόνο που κάνουν είναι να υπερασπίζονται κομματικές θέσεις (όχι όλοι βεβαίως και χωρίς να ισχυρίζομαι ότι η ενασχόληση με φοιτητικές παρατάξεις αυτή καθαυτή είναι το πρόβλημα). Ευρωπαϊκά θέματα, θέματα φορολογίας, θέματα κατανομής των πόρων του κράτους, θέματα μηχανισμών επίτευξης διαφάνειας, θέματα περιβάλλοντος, θέματα οικονομίας γενικά, θέματα κοινωνικής πολιτικής, θεσμικά ζητήματα και χίλια άλλα που ίσως θα έπρεπε να απασχολούν, μας βρίσκουν σε παντελή άγνοια.<br />
<br />
Κάποιες φορές σκέφτομαι μάλιστα πως για πολλούς, είναι εκ των ων ουκ άνευ να υπάρχει και να συντηρείται το Κυπριακό. <span style="font-weight: bold;">Η πολιτική τους ύπαρξη και επιβίωση εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη διαιώνιση του εθνικού μας προβλήματος</span>. Ίσως είναι κι ένας βασικός λόγος για τον οποίο διαιωνίζεται για τόσα χρόνια...<br />
<br />
Το Κυπριακό λειτουργεί σαν ένα <span style="font-weight: bold;">προπέτασμα καπνού</span> για την κυπριακή πολιτική πραγματικότητα. Ψηφίζουμε χωρίς ποτέ να συνυπολογίζουμε στην ψήφο μας οτιδήποτε άλλο πέραν της στάσης του κάθε κομματικού σχηματισμού για το κυπριακό. Αυτό το προπέτασμα καπνού καλύπτει όλα τα σάπια, όλη τη διαφθορά, όλη την ανικανότητα να ασκήσουμε πολιτική με προοπτική και όραμα για όλα τα υπόλοιπα θέματα πλην κυπριακού.<br />
<br />
Αν κάποια στιγμή ξυπνούσαμε με λυμένο το Κυπριακό και χωρίς κανένα μα κανένα πρόβλημα σχετικά με αυτό, θα ξεσκεπαζόταν απότομα η πολιτική μας ανυπαρξία. Θα φαινόμασταν ξαφνικά γυμνοί μετά το ξεκαθάρισμα του καπνού που μας κάλυπτε τόσο καιρό. Και θα ήταν απίστευτα επίκαιρα και τραγικά τα λόγια του ποιητή: <span style="font-weight: bold;">"Και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς Κυπριακό; Αυτό το πρόβλημα ήταν μια κάποια λύσις..."</span><br />
<br />
<span style="font-size: 85%;">Υ.Γ. Παντού και πάντα υπάρχουν βεβαίως και εξαιρέσεις, που απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα.</span></div>
Unknownnoreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-8937895302969266163.post-44986808099973823382009-06-09T08:49:00.004+03:002009-06-09T09:09:21.765+03:00Προσωπική Ευθύνη<div style="text-align: justify;">"Έχεις τα πινέλα, έχεις και τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα".<br /><br />Αυτή η πρόταση του Νίκου Καζαντζάκη περικλείει νομίζω όλα αυτά που σκέφτομαι αυτή τη στιγμή. Περικλείει την Προσωπική Ευθύνη του καθενός απέναντι στον εαυτό του, απέναντι στη ζωή του. Περιέχει μιαν προτροπή: "ζωγράφισε τον παράδεισο". Φυσικά, με το ίδιο σκεπτικό, ο καθένας μπορεί να ζωγραφίσει και μια κόλαση και να βάλει σ' αυτήν τον εαυτό του. Αλλά αυτό είναι ευθύνη και επιλογή του καθενός.<br /><br />Φτάνει πλέον να ρίχνουμε τις ευθύνες αλλού, φτάνει να αποφεύγουμε το βάρος των επιλογών μας, φτάνει πια η μιζέρια κι η κακομοιριά. Αρκετά ρίξαμε το φταίξιμο στην τύχη, στο Θεό, στους γονείς μας, στον κόσμο ολόκληρο.<br /><br />Κρατώ τη ζωή μου στα δυο μου χέρια. Και της δίνω σχήμα και χρώμα. Επιλέγω. Και ζω. Με τις συνέπειες. Και μαθαίνω. Και ξαναπλάθω τη ζωή μου όπως τη θέλω.<br /><br />Μόνος απόλυτος υπεύθυνος εγώ.<br /></div>Unknownnoreply@blogger.com3