Τετάρτη 1 Μαΐου 2013

Όλα συμβαίνουν για κάποιο λόγο

Είναι αυτή η σκέψη που έκανα σήμερα. Που με έκανε να σκεφτώ λίγο και να χαμογελάσω. 

Οι αποτυχημένες σχέσεις από τις οποίες περνάει ο καθένας στη ζωή του είναι όλες τους απαραίτητα προ-στάδια για αυτή την ΜΙΑ σχέση που θα συγκλονίσει, που θα δέσει, που θα δουλέψει, που θα κρατήσει, που θα πετύχει.

Νιώθω πως κάθε φορά που κάποια δεν εκτίμησε αυτό το κάτι το μικρό, ήταν ένα μεγάλο μάθημα, ήταν μια σημαντική εμπειρία, για να μπορέσω σήμερα να εκτιμώ το γεγονός ότι αυτό το ίδιο το κάτι το μικρό φαίνεται τόσο μεγάλο για κάποιαν άλλη. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό.

Οι αποτυχίες μου γενικά με έκαναν αυτό που είμαι. Οι αποτυχίες μου περιλαμβάνουν και αποτυχίες σε σχέσεις. Προφανώς, αυτές οι αποτυχίες που έδειξαν μερικά από τα λάθη μου. Μου έμαθαν λίγο περισσότερο την ανθρώπινη φύση. Μου έμαθαν ίσως, πώς να αγαπώ. Σε κάποιο βαθμό. Με πλήγωσαν κιόλας. Κανένας δεν είπε πως ήταν εύκολο. Όμως δεν έχασα τη θετικότητά μου.

Έμαθα να είμαι ειλικρινής με τον εαυτό μου και με τους άλλους για τον εαυτό μου. Το θεωρώ πολύ σημαντικό μάθημα. Είμαι αυτός. Πλέον ξέρω ότι είμαι αυτός. Είμαι γελοίος; Μπορεί. Είμαι παράξενος; Πιθανότατα. Είμαι ηλίθιος; Καθημερινά. Αλλά είμαι εγώ. Και έχω αδυναμίες. Έμαθα ότι έχω αδυναμίες. Έμαθα ότι έχω ελαττώματα. Έμαθα να αυτοσαρκάζομαι με τα ελαττώματά μου. Και έτσι ίσως να αγωνίζομαι για να βελτιωθώ. Όταν παραδεχτείς το πρόβλημα έχεις κάνει το μισό δρόμο για να το λύσεις, λένε. Έμαθα να γελώ. Προσπαθώ να μάθω να μη φοβάμαι τα λάθη μου, τις ανοησίες μου και τις αποτυχίες μου. Δεν το έχω μάθει ακόμα, αλλά έχω κάμει πρόοδο. 

Είμαι καλά, πρωτίστως γιατί έχω "ακούσει" τον εαυτό μου. Τον έχω αποδεχτεί και ασχολούμαι με την σφυρηλάτηση του. 

1 σχόλιο: